Pleidooi

Gisteravond was ik druk bezig om een toekomstige columnist voor jullie te strikken. Hij is nog wat verlegen, maar ik verwacht dat we binnenkort zijn eerste epistel hier kunnen plaatsen.

Want Iknik mag dan wel van Saaigasso spreken, de linkse lullo's hebben wel een punt: gebrek aan inspiratie is de grootste bedreiging voor de Nederlandse blogs. Het wordt steeds moeilijker om jullie te vermaken. Binnenkort verhuizen we, echt waar, naar www.washetmaarwat.nl, en hoop ik jullie een nieuw team van columnisten,cartoonisten, dichters etc te kunnen presenteren. Aan mijn ronselwerk zal het in elk geval niet gelegen hebben.

In elk geval had hij een lange monoloog over vrouwentennis.
Vrouwentennis is, zoals we samen concludeerden, de ultieme kijksport. Vanwege de langere rallies, natuurlijk.

Vergeet het WK voetbal - wie wil er nou kijken naar 22 harige zweetballen die achter een bal aanrennen? Nee, dan vrouwenvoetbal. Mannelijk chauvinisme wil dat vrouwen helemaal niet kunnen voetballen, maar ik vraag me echt af of de allerbeste vrouwelijke voetballer nou echt nog slechter is dan de allerslechtste mannelijke eredivisiespeler. Zo groot kan dat verschil toch niet zijn? En dan kijk je wel naar een vrouw.

Als kind had ik een stripboek (de eerste die de titel weet wint een bundel columns van Christiaan Weijts) over een voetbalteam dat een gorilla opstelde. Lijkt me een goed begin. Wat meer diversiteit in de teams zou de sport zoveel verbetering opleveren. Sowieso is de KNVB niet te beroerd om plat op de buik te gaan en de vaseline aan te reiken voor Talpa, dus een paar dames in korte rokjes kunnen er ook wel bij.

Als dan vervolgens jarretels als verplichte sportkleding worden ingevoerd (een maatregel waarvoor ik overigens ook in het vrouwentennis zou willen pleiten), wordt voetbal wederom de ultieme kijksport.