Op rapport

Juli 2006. Jeroen Kremers, de Nederlandse bewindvoerder van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), zit in zijn kantoor te werken aan een essay over de onafhankelijkheid van zijn organisatie. Dan gaat de telefoon.

“Met Jeroen.”
“Hé Jeroen, met Gerrit. Ik heb net het voorlopige rapport gelezen over de stand van de Nederlandse economie. Ik wilde je even een compliment geven. Puik werk, hoor.”
“Goh, dank je Gerrit. We hebben…”
“Maar ik wil nog wel een paar dingetjes aanstippen. Heb je even?”
“Nou…”
“We zijn het niet helemaal eens met jullie analyse over de hypotheekrenteaftrek.”
“Dat kan.”
“Dus of je dat even zou willen schrappen.”
Het is even stil.
“Schrappen? Waarom zou ik dat doen?”
“Omdat we afschaffing van de hypotheekrente niet zo zien zitten.”
“Ja, maar, wij schrijven onafhankelijke rapporten. Met objectieve analyses, waar jullie dan weer over kunnen debatteren, en zo.”
“Zeker, zeker, dat is precies wat de bedoeling is. Maar dat zou allemaal een stuk makkelijker gaan als in dat rapport wat minder over de hypotheekrente zou staan, en wat meer over, pak hem beet, de verhoging van de pensioenleeftijd.”
“Maar onze conclusie is dat het een goed idee is om de hypotheekrente geleidelijk af te schaffen. En over de pensioengerechtigde leeftijd hebben we niet eens een paragraaf.”
“Oh, mijn stagiair is bijna klaar met die paragraaf. Tien minuten, dan heb je hem op de mail. Als je hem over de paragraaf over de hypotheekrenteaftrek heen plakt, ben je meteen klaar.”
“Ik weet het niet, Gerrit. Is het niet de bedoeling dat wij gewoon opschrijven wat wij vinden, en dat dit soort discussies in de Tweede Kamer worden gevoerd?”
“Ja, dat kan ook, maar dat is meer gedoe en het duurt langer. Wij pakken problemen bij de bron aan.”
“En wat als iemand er achter komt dat jij invloed hebt gehad op de inhoud van het rapport?”
“Wie dan? Die lui van de SP zeker? Die zetten we gewoon weg als een stelletje linkse zeurpieten, die niet weten hoe zaken geregeld worden in de grotemensenwereld. Dat doen we al jaren zo, en het werkt elke keer weer.”