Rede

Het is Balkenende gelukt: het naar beneden praten van de Nederlandse economie om een excuus te hebben voor vergaande maatregelen is nu alweer vergeten, omdat de wereldeconomie uit het dal krabbelt. De premier hoeft alleen maar te beweren dat zijn regering ervoor heeft gezorgd dat het beter gaat, en wie weet kan straks Balkenende 4 aantreden. Want verrassend genoeg werd in de Troonrede een positief toekomstbeeld geschetst.

Tussen de oranjepropaganda door – blijkbaar is het bejubelen en ophemelen van de Koninklijke familie een kerntaak van de NOS in het algemeen en Maartje van Weegen in het bijzonder – kwam ook de inhoud van de troonrede aan bod tijdens de uitzending van gistermiddag. Kort samengevat krijgen we met z’n allen een schouderklopje van Balkenende, omdat we sterker zijn geworden van zijn tough love. Hij vond het ook niet leuk allemaal, maar het was nu eenmaal nodig.

In Jan-Peters wereld staat Nederland te boek als een land dat voorop loopt. Dat is triest en grappig tegelijk: ons onderwijs zuigt, we innoveren niet en we hebben onlangs onze vriendelijke medewerking verleend aan een giflozing in Ivoorkust. Ik ben benieuwd welke landen Nederland beschouwen als koploper, en vooral op welk gebied.

En wat moet er de komende tijd gebeuren? Praten over de hypotheekrenteaftrek, zoals het CPB onlangs voorstelde? Niks daarvan, aldus de premier, want daar wordt het plebs zenuwachtig van. De AOW hervormen? Als we de Troonrede moeten geloven, is dat helemaal geen issue. Net als het integratieprobleem is de vergrijzing blijkbaar als sneeuw voor de zon verdwenen.

Je zou bijna vergeten dat de drie kabinetten Balkenende van de afgelopen vier jaar aan elkaar hingen van het gepruts. De Nederlandse burger verdient inderdaad een compliment, maar niet van Balkenende. We verdienen een schouderklopje van elkaar, omdat we er ondanks het totale gebrek aan visie en leiderschap bij de regering niet eens zo bijster slecht voor staan.