Verslaafd

Ongeveer een jaar geleden zei George W. Bush de ware woorden: “Amerika is verslaafd aan olie.” En hoewel Oom Sam de allergrootste junk is, geldt het natuurlijk voor alle westerse landen. En voor China, en India, en Brazilië, en eigenlijk voor de hele wereld. De hele wereld is verslaafd aan olie –en gas- alleen heeft niet iedereen genoeg cash om regelmatig te scoren.

President Bush doet, ondanks zijn mooie woorden, bar weinig om zijn land te laten afkicken. Voornamelijk omdat hij zulke dikke maatjes is met de dealers in zijn land, die hij het brood uit de mond zou stoten met maatregelen om de olieconsumptie te beperken.

Dat is niet alleen jammer omdat we met onze olieverslaving de planeet aan het verpesten zijn, of omdat we weten dat de koek een keer definitief op zal zijn. Het is ook jammer omdat de vriendjes van Bush slechts straathoekdealertjes zijn. Leuk dat ze aan onze kant staan, en dat ze hun best zullen doen om de waar te blijven leveren, maar zij zijn niet de top van de piramide. En de echte kingpins zijn ons helemaal niet zo goed gezind.

President Poetin, alias de Rus, is een grote vis die zijn klanten graag klein houdt. Af en toe, als hij wat gedaan wil krijgen, draait hij even de kraan dicht. Tevreden kijkt hij dan naar de in paniek rakende junkies, die niet weten hoe snel ze hem zijn zin moeten geven. Zijn afnemers zijn nergens zo bang voor als voor de cold turkey.

Andere groothandelaren zijn het Perzische duo Ali en Mahmoud, die geen al te beste relatie hebben met hun klanten, en de Saoeds. Die zijn wel dikke maatjes met het westen, maar het rommelt binnen de organisatie. En de poging van president Bush om het Saddam-kartel over te nemen is hopeloos mislukt.

We zijn verslaafd en het is hoog tijd om aan de methadon te gaan. Niet alleen omdat onze verslaving vies en ongezond is, maar vooral omdat we anders afhankelijk blijven van onbetrouwbare, onvoorspelbare tirannen. Dat is pas echt ongezond.