En snel een beetje

De verkiezingen zijn geweest, en het duurt nog twee maanden voordat we weer naar de stembus moeten, dus nu kan het: de stemprocedure weer transparant en controleerbaar maken, met betrouwbare, veilige machines, waarvan het ontwerp en de broncode in elk geval bekend zijn bij de overheid. Maar bij voorkeur gewoon openbaar.

De commissie die gaat onderzoeken hoe betrouwbaar stemcomputers zijn, moet natuurlijk niet worden voorgezeten door oud-minister Korthals Altes, die vrienden op plaatsen heeft, maar door iemand die verstand van zaken heeft. Bovendien moet niet onderzocht worden hoe betrouwbaar stemcomputers zijn, want dat een geheime procedure die alleen gecontroleerd kan worden door een select groepje mensen dat niet is, dat kan iedereen bedenken. De commissie moet bedenken hoe de procedure veranderd moet worden om weer aan de minimale eisen van een democratisch stemproces te voldoen. Dat kan niet al te moeilijk zijn.

De belangen van stemcomputermakers Sdu en Nedap zijn volkomen ondergeschikt aan de deugdelijkheid en betrouwbaarheid van de verkiezingen. De onderzoekscommissie mag voor de vorm best even met ze praten, maar het is niet de bedoeling dat ze echt naar de bedrijven luistert. Daarvoor is het allemaal toch net iets te belangrijk.

Dat een stemcomputer van Sdu niet meer is af te luisteren van tientallen meters afstand, is niet belangrijk. Het gaat er immers niet om dat de machines niet af te luisteren zijn, het gaat erom dat de stemmen gecontroleerd en geteld kunnen worden door iedereen die kan lezen.

Het zou mooi zijn als de stemmen die op 7 maart worden uitgebracht tijdens de verkiezingen voor Provinciale Staten niet meer enkel geteld worden door een mysterieuze anonieme medewerker op een manier die met geen mogelijkheid geverifieerd kan worden, maar dat er ook een papieren controlespoor is. Om de simpele reden dat, en daar had Nedap volledig gelijk in, lang niet alle mensen te vertrouwen zijn.