Anders

Mijn bank vindt het tijd voor een bank die het anders doet. In december 2006 had het bedrijf borden langs de weg geplaatst, met teksten als “Gelukkig Nieuwjaar, mevrouw Schouten” en “Prettige Kerstdagen, Peter de Wit”. De Rabobank wil zichzelf het imago aanmeten van een bank die zijn klanten een persoonlijke, menselijke benadering garandeert.

Iemand heeft hard nagedacht over een nieuwe slogan voor de bank, kon niks beters verzinnen dan “het is tijd voor een bank die het anders doet” en heeft daar waarschijnlijk nog geld voor gekregen ook. Mijn geld, want ik ben klant bij die bank.

Net als iedereen geloof ik er natuurlijk geen ruk van dat klanten van de Rabobank op een meer persoonlijke benadering kunnen rekenen dan de klanten van de concurrent. Sterker nog, ik wil het niet eens. Ik moet er niet aan denken dat ik de bank binnen loopt, en dat het vriendelijk glimlachende streepjespak achter de balie zegt: “Ah, meneer Iknik. Welkom! Hoe is het met u?” Ik zou me onmiddellijk afvragen waarom die volslagen vreemdeling mijn naam kent, en waar hij de brutaliteit vandaan haalt me te behandelen als een bekende, in plaats van als een nummer in de database.

Het is inderdaad tijd voor een bank die het anders doet. Zo is geld versturen met de post anno 2007 nog steeds een snellere manier om het bij de ontvanger te krijgen dan geld overboeken. In de ene database een getalletje aftrekken en het er in een andere database bij optellen duurt bij elke bank drie werkdagen, pinnen in het buitenland kost bij elke bank ongeveer evenveel geld, en de rente op spaartegoeden is overal ongeveer even hoog. En óf het tijd is voor een bank die het anders doet.

Maar ja, van een bedrijf dat het plaatsen van reclameborden al ‘anders’ vindt, hoeven we natuurlijk niet iets revolutionairs als ‘concurreren om klanten’ te verwachten.