Koningshuisdag

Hoera, hoera, het is weer feest. Wijlen prinses Juliana zou jarig zijn geweest, dus we moeten ons allemaal gedragen als onderdaan, vandaag.

Extra onderdanig zijn natuurlijk de burgers die de koningin op bezoek krijgen. Wie dit blog vaker leest, weet dat Iknik en ik het niet zo hebben op de monarchie in het algemeen en de Oranjes in het bijzonder. Juist daarom ben ik groot voorstander van Koninginnedag.

Vandaag stukje Franeker gezien op televisie. Heerlijk! Zeemannenkoor, ijsbaanveger, Maxima verplicht een stukje schaatsen. Overal lelijke en domme mensen met hun huisnijverheid, klompendansjes en spuitjeslucht. De kleinburgelijke kneuterigheid ten top!

Die Oranjes haten het, dat zie je zo. Met net iets te krampachtige grijnzen liepen ze rond. Badinerend klopte Constantijn een burger op de rug. Die was er dolgelukkig mee: als hij een staart had, zou 'ie kwispelen. Geen wonder dat het Koningshuis zich gedraagt als de boven ons gestelden - zij zien hoe enthousiast het proletariaat zich onder hen stelt. De arbeider die zijn kunstje komt doen, als een peuter die enthousiast zijn drolt toont aan moeder.

Al ergerend en neerkijkend op het plebs worstelden ze zich door de naar oranjebitter meurende Friezen heen. 'Eén dag per jaar', zag je ze denken. 'Godzijdank hoeft het maar één dag per jaar.' Ik gun het de Oranjes van harte.