Oh jee, de
coalitie heeft ruzie. Stel je toch eens voor dat het kabinet Grijs I zou vallen...
Voor wie niet wil klikken: de ruzie gaat over pre-implantatie-diagnostiek. Je kan IVF-eicellen even door de genetische testmachine halen, en dan weet je of het embryo wellicht de genen voor Down, Huntington, borstkanker en wat je verder maar wil zien bij zich heeft. De ChristenUnie is, hoe kan het ook anders, tegen.
Het zal de vaste lezers van dit blog misschien al eens zijn opgevallen, maar ik heb het niet zo op godsdienstwaanzin. Christen zijn is mooi en aardig, maar je onthoudt je kind geen polio-vaccin.
Met die screening is het net zo. In de genomen van alle mensen bevinden zich mutaties die je niemand toewenst. Voor deze discussie beperk ik mij even tot
Huntington. Een zeldzaamheid op het gebied van de erfelijke aandoeningen, omdat er slechts één gen bij betrokken is. Heb je dat gen, dan staat al bij je geboorte vast dat je rond je veertigste ziek zal worden, en langzaam gaat veranderen in een geestelijk en lichamelijk wrak.
Stel je nou eens voor, dat je als ouders kunt kiezen tussen een baby met de Huntington mutatie, of zonder. In mijn ogen ben je een sadistisch stuk tuig als je er bewust voor kiest om liever de Huntington-baby te nemen.
Als elke ouder consequent de niet-Huntington-baby kiest, is met een paar generaties dat gen uitgeroeid, en is de mensheid een plaag armer. Het gebruiken van diagnostiek om Huntington uit te bannen zou een monumentale prestatie zijn, vergelijkbaar met het uitroeien van pokken.
Wat wil nu het toeval? Dat kan gewoon! Maar het hoeft niet, van de Nederlandse wet. Sterker nog, de gristelijke medemens is tegen. Je zou ze bijna kinderen met allerlei inteelt-ziekten toewensen, maar ja, die krijgen ze al.
Ik zou juist een heel andere wetgeving willen zien. Als jij kunt verwachten dat je misschien drager bent van een erfelijke ziekte, en je laat je niet screenen, dan ben je strafbaar als je een kind neemt. Zo niet, dan zou ik graag zien dat uitsluitend de tegenstanders van diagnostiek opdraaien voor de kosten waar zij de samenleving mee opzadelen.