Iedereen Politie

Vorige week pleitte Minister Hoogervorst voor strengere paspoortcontroles voor mensen die drank willen verkopen. Iedereen die eruit ziet alsof hij jonger is dan 25 moet zich eerst identificeren voor hij zijn drankje krijgt. Dat wordt lekker lang wachten in de kroeg, om van andere problemen nog maar te zwijgen.

Er zijn talloze argumenten te bedenken tegen zo'n regeling (de opkomst van een grote handel in valse ID's lijkt me daarentegen een mooie gelegenheid om eens aan een rijbewijs te komen). Het belangrijkste
heb ik echter nog niet gehoord.

Het gaat erom dat de overheid iets wil, en dan vervolgens andere mensen de verantwoordelijkheid ervoor laat nemen. De winkelier moet omzet derven en op leeftijd controleren van de overheid. Diezelfde overheid staat niet klaar met een politieagent als een achttienjarige die zijn paspoort was vergeten herrie schopt, maar stelt wèl weer strenge regels aan winkelpersoneel dat daarmee om moet gaan.

De benzinepomphouder hoeft gelukkig nog niet te controleren op opgevoerde brommertjes of het vervoer van gevaarlijke stoffen in de achterbak. Internetbedrijven hoeven hun klantgegevens niet door te geven aan de stichting Brein. Terecht: dat iedereen zich moet houden aan regels is één ding, maar dat iedereen namens de overheid de naleving daarvan moet controleren is volkomen bizar. Nederland is er niet voor de overheid, de overheid is er voor Nederland.

Stichting

In de Kutkrant van vandaag een stuk over de financiën van de Rolling Stones. Die worden geregeld door een handvol Nederlandse stichtingen, overpompingen naar de Antillen en een portie ondoorzichtigheid. Een uitstekende keuze van Jagger en co: waar gewone stervelingen als u en ik tussen de 40 en 60 procent belasting betalen, komen de Stones-stichtingen uit op slechts 1,6%.

Kennen we dat niet ergens van? Jazeker, ook Ikea werkt met Nederlandse stichtingen. Da's namelijk lekker goedkoop. Bij het gelinkte stukje VK-tekst hoort een langer verhaal dat niet online staat. Het ademt eerbied uit: die slimme Rolling Stones toch; en wat een eer dat het nietige Nederland over hun geld mag gaan!

Je kunt daar ook anders over denken: wat mij betreft hebben we geen stichtingrecht om buitenlandse multimiljonairs belasting te laten ontduiken. Als er geen veranderingen komen, dan wordt het tijd om alle Nederlandse belastingbetalers onder te brengen in één grote stichting. Als Nederland zo nodig een belastingparadijs wil zijn, dan mag het ook wel een belastingparadijs zijn voor mìj.

Update: Ook de jongens van U2 zijn gevestigd in Nederland. Amsterdam Rock City!

Dope de France

Is doping het Grote Probleem van de wielersport? Niemand gelooft dat Floyd Landis de enige is die tijdens de Tour de France 2006 bezweek voor de toverdrank van de teamarts. Sterker nog, misschien is Landis wel één van de weinigen die het niet heeft gedaan. Want alleen een domme teamarts laat je iets gebruiken dat a) veel makkelijker te detecteren en b) veel minder effectief is dan bijvoorbeeld groeihormonen of Increlex. En dat zijn dan alleen de soorten dope waarvan bij de wielerbond bekend is dat er geen fatsoenlijke urinetesten voor zijn.

Maar als doping het Probleem is, dan zal er nooit een Oplossing komen. Integendeel, dan zal de komst van gendoping de doodsteek betekenen. Gelukkig is zoveel somberheid helemaal niet nodig.

Je zou ook kunnen zeggen dat het probleem van de wielersport ligt bij de kijkers, die de Tour de France nog steeds beschouwen als een wedstrijd tussen fietsers. Slaat nergens op natuurlijk, want de Tour is allang geen wedstrijd meer tussen wielrenners. Het is een wedstrijd tussen de mensen die de trainingsprogramma’s opstellen, tussen de ontwerpers van vederlichte aerodynamische superfietsen, en tussen de boekhouders en PR-mensen die het geld binnenhalen waarmee dit alles gefinancierd kan worden. Wielrennen is een sport van wetenschappers, van financiële jongens en van tweakers. Zij schrijven de voorstelling, de renners krijgen slechts een script in handen geduwd.

En het probleem van de wielersport is dat de fans krampachtig vasthouden aan het idee dat het daar nog gaat om bloed, zweet en tranen en onversneden heroïek. Er zou geen vuiltje aan de lucht zijn als we die illusie maar gewoon los konden laten, en in staat zouden zijn om de Tour te beschouwen als een soort jaarlijkse farma-olympiade, met de deelnemers als rijdende etalages voor het nieuwste wondermiddel.

De gezondheidsrisico’s worden op die manier minimaal, want geen farmaceut ter wereld wil geassocieerd worden met een wielrenner die plotseling dood van z’n fiets valt, en het wordt er niks minder spannend van. Mits we afstappen van het bizarre idee dat je een evenement waarin zoveel geld omgaat als de Tour zou kunnen omvormen tot een eerlijke, pure fietswedstrijd.

Onleefbaar (2)

Is het erg dat Leefbaar Nederland wordt opgeheven? Nee, natuurlijk niet. De partij heeft zichzelf de keet uit gevochten, belachelijk gemaakt, en is slecht met geld omgegaan. Wel een wetenschappelijk bureau opgericht, maar daar geen subsidie voor aangevraagd. Duizenden euro's uitgeven aan mediatraining voor een lijsttrekker die nog niet was gekozen door de leden.

Een puinhoop van de administratie gemaakt, zodat ze niet eens konden kijken of de leden hun contributie wel betaalden. Dat er uiteindelijk nog enkele tienduizenden mensen stemden op deze lutspartij met een piepjong paardenmeisje als lijsttrekker, mag een godswonder heten.

Maar toch is het jammer, want het had allemaal zo mooi kunnen zijn. Het partij-programma (in termen van 'oude politiek' was het centraal-liberaal) zat prima in elkaar. De onvrede over vriendjespolitiek, Den Haag als vijand van de burger en een geldverspillende overheid is er sindsdien - bij mij in elk geval - niet minder om geworden. Het moet anders en het kàn anders, zoals de leefbaren altijd stelden.

LN, echter, kan en gaat dat allemaal niet voor ons doen. Hun opvolger, de Peter R de Vries-partij, heeft ook al de handdoek in de ring gegooid. Veel leefbare ideeën zijn inmiddels gecopy-paste door andere partijen, en toegepast - de club heeft veel meer bereikt dan de twee kortdurende kamerzetels suggereren. Als ze ook nog hun partij in leven hadden kunnen houden, zou ik er misschien zelfs op hebben gestemd in januari.

Onleefbaar

Op de School voor Journalistiek zouden we een verkiezingskrantje gaan maken. Iedereen kreeg een eigen partij om te verslaan, en ik zat het verst van de docent, dus ik kreeg Leefbaar Nederland.

Daar was ik mooi klaar mee. LN had volkomen anoniem in de Tweede Kamer gezeten; zonder Fortuijn waren ze gedoemd te sterven bij de aankomende verkiezingen en lijsttrekker Teeven was een saaie kloot. Ik maakte een opzetje voor een necrologie/reportage en vertrok naar de ledenvergadering.

Had ik het woord saai al in de mond genomen? Rokerige zaaltjes, stemmen over elk programmapunt, een enkele intelligente politicus maar ook veel ingeteelde schreeuwerts die eigenlijk met Fortuyn mee hadden gewild. 'Teeven en wij zijn het erover eens dat we eigenlijk een meer aansprekende lijsttrekker moeten hebben', zei de voorzitter. 'We zijn nog in onderhandeling.' Dat verhaal werd tien keer niks, vreesde ik.

Die aansprekende lijsttrekker, zo bleek, was Emile Ratelband. Een klap in het gezicht van alle LN-leden die het idee hadden dat zij bij een serieuze hervormende politieke partij hoorden. Het partijbestuur had een flink blik security-mensen opengetrokken voor de komende vergadering, omdat de gemoederen wel eens flink konden oplossen.

Dat hadden ze mooi goed. Schreeuwen, schelden, mensen die woedend de zaal uitliepen. 'Dit is het einde van Leefbaar Nederland!' gilde iemand die niet bij de microfoon in de buurt kon komen. Dat had hij dan weer mooi goed. Zowel Teeven als Ratelband werden door de pissige LN'ers weggestemd, en toen bleef alleen de 19-jarige Haitske van de Linden over. Voor mijn verhaal kreeg ik een negen.

Die dag stierf een politieke beweging. In de statuten was vastgelegd dat de partij zichzelf alleen kon opheffen als driekwart van de leden aanwezig was, een situatie die zich nooit meer zou voordoen. Nu gaat de partij er definitief aan. Terecht, maar droevig. Morgen zal ik uitleggen waarom.

Normaal

Geachte redactie,

De reacties van de publieke opinie op pogingen om optredens van de rockgroep Normaal te verbieden, tonen volgens u aan dat er steeds minder begrip is voor christelijke argumenten. Dat heeft een reden: christelijke argumenten zijn gebaseerd op een opperwezen dat voor ongelovigen niet bestaat. “Deze band mag niet optreden omdat hij blasfemisch is” is voor een atheïst een even zinnige redenering als “Deze band mag niet optreden omdat hij de naam van de kerstman ijdel gebruikt”.

Vanzelfsprekend heeft u daar moeite mee, want u bent er heilig van overtuigd dat er een god is, en vermoedelijk ook dat de kerstman niet bestaat. Gelukkig hoeft u de overtuiging van anderen niet te delen of zelfs maar te bevatten, u hoeft alleen maar te accepteren dat ze bestaansrecht heeft. Vanuit staatsrechtelijk oogpunt zelfs net zoveel als uw overtuiging.

Voor mezelf sprekend kan ik zeggen dat ik om diverse redenen inderdaad steeds minder begrip heb voor christelijke argumenten.

Zo begin ik het zat te worden dat ik, als agnost, in de praktijk minder rechten heb dan gelovigen. We hebben de Commissie Gelijke Behandeling die erop toeziet dat gelovigen en ongelovigen ongelijk behandeld worden, zodat het de heidenen zijn die de offers brengen voor uw geloofsvrijheid. Waar blijft het christelijke protest tegen dit stuitende onrecht? Het andere probleem is zeker niet voorbehouden aan christenen, en ik heb er al eens over geschreven. Als een dominee de Holocaust goedpraat, wordt dat intern ‘opgelost’, maar als iemand eens stevig vloekt wordt er een aanklacht ingediend. Dat is geen rechtvaardigheid, dat is profiteren van ondeugdelijke wetgeving.

En nu wil een aantal christenen optredens van Normaal verbieden, volgens u om iets te doen aan normvervaging. Maar het gaat hier om de normen van één bepaalde groep, en mensen met een afwijkende levensovertuiging zouden de dupe worden van een verbod. Atheïsten hoeven geen kerkdiensten te verbieden; ze kunnen gewoon thuisblijven en gelovigen hun gang laten gaan. Om exact dezelfde reden is het helemaal nergens voor nodig om optredens van Normaal te verbieden. Dwingelandij zal niet leiden tot meer begrip voor christelijke argumenten.

Mensentuin

Een dierentuin is er niet voor dieren, maar voor mensen. Specifiek, zo lijkt het wel, voor mensenkinderen. Zelden zie je in de dierentuin volwassenen geïnteresseerd naar de dieren kijken - ze hebben het veel te druk met op hun kinderen letten. In de ogen van een ouder zijn die blijkbaar leuker om te zien, zoals ouders eveneens het misplaatste idee hebben dat hun kinderen lief en gezellig zijn.

En zo kan het gebeuren dat kinderen gillen, jengelen, janken, zeuren, tegen je aanrennen en op volumestand 30 hun armzalige pogingen tot conversatie opvoeren, zonder dat papa of mama het fatsoen heeft om ze de mond te snoeren. Kinderbezitters zijn net hondenbezitters: de term 'baasje' (kinderbaasjes noemen we 'ouders') draait zeker niet om enige authoriteit. De ongeleide stinkbommen doen wat ze willen, met een onverantwoorde loser ergens op de achtergrond.

Ik zie echter een oplossing: Britse moslims huurden onlangs een pretpark af. Alles Halal. Daar moeten we in Nederland ook naar toe: flink herverzuilen. Moslimdag in de dierentuin is een mooi begin, maar moslims hebben wel eens kinderen. Tijd voor een aparte dag voor kinderen en hun gemankeerde baasjes. In de weekenden zijn dierentuinen tegen een geringe meerprijs voor hen toegankelijk. Doordeweeks niet. Overtreders gaan in de krokodillenvijver.

Hip & Hoogbrauw

In het Centraal Museum in Utrecht wordt momenteel de expositie “This is America” gehouden, waarin artiesten “hun visie op de Amerikaanse droom” laten zien. In een vlaag van cultuurdoenerij besloot ik gisteren dat eens te gaan bezichtigen. Mijn advies aan mensen die dat ook zouden willen: als je moet schuilen voor de regen, je hebt niks te doen, je kunt gratis naar binnen omdat je bijvoorbeeld een museumkaart hebt en je bent dichter bij het Centraal Museum dan bij een internetcafé, dan kun je er best eens een kijkje nemen.

De geëxposeerde visies op de Amerikaanse droom variëren van makkelijk anti-Amerikanisme tot vrij schieten op de consumptiemaatschappij. En, interessanter: het is alsof je op YouTube zit, maar dan met een toegangsprijs, minder aanbod, en je hebt er voor moeten reizen.

En de kwaliteit is vergelijkbaar op z’n best. De opstelling van Candice Breitz deed me onmiddellijk denken aan dit filmpje, gemaakt door een nerd op een kamertje. De vijf schermen Heather en Patrick Rose-Burnett illustreren met een enorme bak herrie, beelden van oorlogsslachtoffers en meer zulks de donkere kant van Amerika, enz. enz. En de meeste andere kunstwerken waren aanzienlijk minder interessant dan, bijvoorbeeld, de afbeeldingen en video’s van AdBusters.

Als de expositie in het Centraal Museum enigszins maatgevend is voor de stand van de moderne, hippe interactieve videokunst, dan zie ik het somber in voor de heren en dames artiesten. Belerende kunst maken mag best, maar vertel dan iets dat mensen nog niet weten. Of maak in elk geval iets dat zou opvallen als iemand het zou tegenkomen op een website.

Wie naar het Centraal Museum gaat, kan in ieder geval tot een ontdekking komen: kunstenaars worden niet geselecteerd op talent. Vroeger kregen talentvolle artiesten die niet over de juiste contacten beschikten simpelweg geen podium, maar tegenwoordig kan iedereen een publiek bereiken. En daardoor wordt pijnlijk duidelijk dat een organisator van een hippe video-expositie niet per se meer verstand heeft van kwaliteit dan de gemiddelde webwijze tiener.

Sterf!

Terwijl Iknik werkt aan onze linkdump, die er volgens hem echt nog gaat komen, dump ik mijn links zo: Filmpje.

Taliban

Zou door de warmte de kolder in de kop van de gristelijke goegemeente zijn geslagen? Een leerling die onderwijs wordt geweigerd vanwege zijn zondige levenswijze ( = het bezit van een televisie). Geen enkele zelfreflectie na het zoveelste schandaal. Een metalfeestje dat ineens verboden moet worden.

Wat is dat toch met christenen en cultuur? Dan weer is Harry Potter onrein, dan blijken de oude rockers van Normaal te ver te gaan, maar metal is de pet peeve van de makkelijk gekwetste christen. Je zou denken dat de inwoners van die pestdorpen geboeid uit hun huizen worden gesleept en naar het podium worden gebracht, alwaar zij gedwongen worden om geitenbloed te drinken en hun geloof af te zweren.

Terwijl de enige reden dat sommige metalbands zich zo graag als satanisten gedragen, natuurlijk is dat ze daar de christenen zo mooi mee op de kast krijgen. Het Hardenbergse Altar schamperde ooit dat hun shows alleen maar verboden werden als er weer eens verkiezingen aan zaten te komen. Zou het dan toch niet de zomerkolder maar de verkiezingskoorts zijn, daar in de bible-belt?

Topless

Maandenlang ben ik verliefd op haar geweest. En opeens zat ze daar, aan het strand van Maarsseveen, met niets meer aan dan een miniem bikinibroekje.

Aan haar linkerzijde lag haar vriendje, van wiens bestaan ik mij via-via op de hoogte had gesteld. Dat had mij indertijd een pijnlijk blauwtje bespaard, en inmiddels was ik wel over mijn liefdesverdriet heen.

Maar toch! Haar vrolijke ogen, haar prachtige gebit, haar sierlijk lange haren... Haar tepels, grote en een beetje verbrande cirkels op haar sierlijke borstjes. Zo hard had ik gehoopt dat ik die tepels voor mij alleen had mogen hebben, en hier deelde zij ze schaamteloos met andere strandgangers.

In mijn gedachten heb ik regelmatig haar tepels voorzichtig afgelikt; erop gesabbeld, terwijl zij zachtjes hoge kreetjes slaakte. Maar in mijn gedachten waren ze wel een stuk mooier.

Handtekening

'Vrijheid van meningsuiting', verzuchtte Kierkegaard ooit, 'wordt vaak geëist als compensatie voor de vrijheid van gedachte die mensen maar weinig gebruiken.'

Het partijprogramma van de PNVD is illustreert de uitspraak prachtig. Het 'Sapere aude' (durf te denken) dat ze als zinspreuk voeren maakt het allemaal des te schrijnender.

Wij citeren: 'Vlees en visconsumptie door mensen wordt verboden'; 'kinderen mogen vanaf 12 jaar sexuele contacten aangaan.' Roken, gokken en het drinken van alcohol trouwens ook. Iemand die durft te denken komt niet noodzakelijkerwijs tot het inzicht dat dit verstandige programmapunten zijn.

Maar de pedopartij staat erachter. En Kierkegaard mag dan niet zo'n hoge pet op hebben van de vrijheid van meningsuiting; er is iets dat nog erger is dan een gedachtenloze partij: een overheid die gaat bepalen welke meningen wel of niet goed zijn.

Of een man met losse handjes. De pedopartij moet namelijk wel 30 handtekeningen per kiesdistrict (570 in totaal) halen om mee te mogen doen aan de verkiezingen. Ze weten dat ze daarvoor de straat op moeten, en ze weten ook dat dat misschien niet veilig is.

Moeilijk, moeilijk. Ben ik het eens met die partij? Nee. Denk ik dat die mensen meer gebaat zijn met behandeling dan met een kamerzetel? Ja. Is er een reden te bedenken dat deze partij niet mee zou mogen doen aan de verkiezingen?

Neen. Foute opvattingen aanhangen is wat anders dan daar ook naar handelen, en is sowieso een belangrijk onderdeel van de Nederlandse politiek.

Dan zou ik dus eigenlijk mijn handtekening moeten zetten, in de veilige wetenschap dat ze toch nooit genoeg stemmen krijgen voor een zetel.
Nu maar hopen dat ze me niet vragen.

Hek

Je zult als land maar te maken hebben met een organisatie die vindt dat je zo snel mogelijk moet ophouden te bestaan, en die iedere dode burger beschouwt als een stap op weg naar de eindoplossing. Laat je ze hun gang gaan, dan plegen ze aanslagen op je grondgebied. Sla je hard terug, dan plegen ze aanslagen op je grondgebied. Hoewel ze geen echt leger hebben, zaaien ze angst met hun guerrillatactieken en vermoorden ze onschuldige mensen.

Israel heeft te maken met zo'n organisatie. Hezbollah is geen gezellige politieke club waar mee te praten valt, maar een antizionistische groepering. Antisemitisch, zo je wil.

Waarschijnlijk zitten er een boel mensen bij Hezbollah waarvan het niet vreemd is dat ze geen fan zijn van Israel. Wie is opgegroeid in het Libanon dat door de Israëli’s bezet was, heeft daar waarschijnlijk vooral nare herinneringen aan. Ik kan me zomaar indenken dat het voor zo iemand weinig uitmaakt dat die bezetting een voorgeschiedenis had. En dat ook die voorgeschiedenis een voorgeschiedenis had, enzovoorts.

En is het raar dat Israel zijn buren spuugzat is? Libanon heeft Hezbollah geen strobreed in de weg gelegd bij het lastigvallen van het militair superieure Israel. Is het dan echt zo onverwacht dat de Israëli’s hebben besloten het dan maar zelf te doen? Ook al weten ze best wat wij ook weten: met bombardementen kweek je geen fans. Wel vijanden.

Als Israel doorgaat met de aanvallen, zal Hezbollah groeien. Als het ophoudt met de aanvallen, zal Hezbollah groeien. Hezbollah vernietigen door Libanon naar het stenen tijdperk te bombarderen is al even zinloos als Israel vernietigen door met raketten op Haifa te schieten.

Moet er maar weer eens onderhandeld worden? Moeten er sancties komen? VN-resoluties? Wie het weet mag het zeggen. De verleiding is groot om een groot hek om Israel, Palestina en Libanon heen te zetten, de deur op slot te doen en elke twintig jaar even te kijken of er al iemand gewonnen heeft. Wie weet is het conflict over een eeuw of tien dan wel opgelost.

Goed idee?

Achter het Kyotoprotocol zit een prachtgedachte: laten we voor de grap eens proberen om wat voorzichtiger met onze planeet om te springen. De mogelijkheid dat het broeikaseffect al in gang is gezet, en dat het allemaal too little too late zal zijn, is aanwezig. En het feit dat Amerika niet mee wil spelen, maakt het hele gebeuren een stuk minder nuttig. Maar, zo was de gedachte achter Kyoto, we proberen in elk geval iets. Niet om er rijker of machtiger van te worden, maar omdat we ons verantwoordelijk voelen voor het feit dat de Aarde vies en plakkerig begint te worden.

Maar geen gedachte zo mooi, of de bureaucratie weet hem wel om zeep te helpen. Goede intenties werden omgezet in handhaafbare regeltjes, en de inkt was nog niet droog of ambtenaren en juristen gingen de regeltjes interpreteren.

Zo kwamen ze tot de conclusie dat CO2 niet in de lucht zit, als het in de grond zit. Aangezien Kyoto niets zegt over het aanleggen van ondergrondse CO2-reservoirs, of over de geologische consequenties daarvan, is het een prima methode, ook al vertoont het meer overeenkomsten met een kind dat de troep in zijn kamer onder zijn bed veegt dan met een bezorgde wereldverbeteraar.

Het Kyotoprotocol heeft het leven van politici een stuk makkelijker gemaakt: moesten ze vroeger zelf bedenken hoe de wereld een betere plaats zou kunnen worden, tegenwoordig hebben ze regeltjes. Ze hoeven die maar te volgen, en ze kunnen openlijk verkondigen dat ze het broeikaseffect aan het bestrijden zijn.

Zo is kernenergie helemaal de bom als het gaat om het broeikaseffect. Geen CO2-uitstoot, dus geen strafpunten van Kyoto, dus een goed idee. Misschien is het dat ook wel – er valt van alles voor en tegen kernenergie te zeggen – maar de opvatting dat de wereld beter wordt van kerncentrales komt voort uit het feit dat het heilige Kyotoprotocol zich exclusief op CO2 richt. Niet uit welgemeende bezorgdheid voor onze planeet.

Kyoto leek een goed idee, maar het heeft er alleen maar voor gezorgd dat de politiek niet meer hoeft na te denken over duurzaamheid. Dat protocol hoort in de prullenmand.

Rust

Wat is Leon de Winter toch stil! Heibel in Palestina, bombardementen in Libanon, maar hij geeft al meer dan twee weken niet thuis. verbal jam neemt voor hem waar, maar waar zou Leon zelf toch uithangen?

Hij zou toch niet? Neeej, Leon de Winter zal toch niet, net als Abouh Jahjah, zich in het strijdgewoel hebben geworpen? Wat zou dat mooi zijn: de kutmarokkaantjes die flyers met 'Joodse bezetting is terrorisme' in mijn brievenbus gooiden, Ronny Naftaniël en andere beroepsjoden, iedere drietrapsmongool die meende dat het een goed idee zou zijn om de Israël-problematiek hier in Nederland na te gaan doen, allemaal in één bus naar Libanon en knokken maar.

Gretta Duisenberg, hand in hand met de anderhalve neo-nazi die Nederland nog rijk is, voorop in de strijd. Wannabe-jodin Carl Friedman die nonchalant de vlammenwerper hanteert. En in Nederland? Daar wordt het heerlijk rustig.

Onderzoekje

Als je zelf je naam mocht uitkiezen, omdat je van geslacht bent veranderd, zou je dan kiezen voor 'Shirley'? Vragen, vragen...

Maar goed, inmiddels is Shirley niet alleen bijna af, ze is ook bijna afgestudeerd. Omdat ze zelf een blog heeft, gaat ze afstuderen op bloggers.

Wat ze met de gegevens van haar enquête wil gaan zeggen is mij niet helemaal duidelijk, maar laten we haar een handje helpen. Degenen onder u die zelf een blog hebben: even op het linkje klikken en vijf minuten invulwerk.

Degenen onder u die nog geen blog hebben: wij zijn nog altijd op zoek naar columnisten, gastloggers, recensenten, webdesigners, cartoonisten, you name it. Gegarandeerd geen geld en ook nauwelijks bezoekers! Mail naar ikniks.blog@lycos.nl

Wonder

'Olmert?!' Een zware stem dendert door het speciale privé-ziekenhuis in een buitenwijk van Tel Aviv. Het verplegend personeel trilt op hun benen. Toen alle apparatuur begon te piepen renden ze naar binnen, om tegen hun kleinkinderen te kunnen zeggen dat ze erbij waren toen hij stierf. Dit hadden ze niet verwacht.

Voor hun staat Ariël Sharon, en hij lijkt groter dan toen hij nog bleek op bed lag. Met zijn linkerhand houdt hij het geknakte lichaam vast van de verpleegster die hem aan het wassen was toen hij ontwaakte. Een beveiligingsmedewerker zag hoe Sharon in één keer omhoog schoot en haar rug brak. De vorige premier van Israel lijkt nog wat in de war, maar dat is de rest nog veel meer.

'Ik ben een half jaar weggeweest? En Olmert is nu de baas?' Schreeuwt hij. 'Wat is er allemaal gebeurd?'
- 'Hamas heeft de verkiezingen gewonnen' zegt een bange co-assistent. In zijn stem weerklinkt de hoop dat deze schok Sharon terug in coma zal storten. In plaats daarvan gooit hij de verpleegster die hij vasthad woedend door de kamer. 'Wat nog meer?!'

'We zijn Palestina binnengevallen en zijn bezig Libanon kapot te bombarderen.' Dat krijgt de brullende Sharon stil.

'Mijn oude legermaatje Olmert?', mompelt hij. 'Wie had dat gedacht?'. Zijn ogen worden mistig. Daarna zegt hij iets dat zo zacht is dat niemand het kan verstaan. Dan, vol zelfvertrouwen: 'Haal mijn kleren! Bestel een taxi! We gaan naar Olmert toe!'

Niemand durft te zeggen dat hij rust moet houden na meer dan een half jaar in coma. Stuk voor stuk zijn de mensen gedrilld in het Israelische leger, en zij kunnen alleen salueren. 'Ja meneer Sharon! Onmiddellijk meneer Sharon. U gaat een einde maken aan deze oorlog meneer Sharon?'
'Natuurlijk niet. Nu is de tijd! We vallen ook Iran aan!

Vertrouwen

Het vreemdste aan de groep mensen die sinds kort van de daken schreeuwt dat stemcomputers niet te vertrouwen zijn, is dat hij er nu pas is. In de meeste Nederlandse steden wordt al jaren gestemd met de machines van Nedap. En het grote nadeel van de manier waarop onze stemcomputers werken, is ook niet nieuw.

Moeten we bang zijn dat het CDA alleen maar in de Kamer zit vanwege een bug in de stemsoftware? Dat onze verkiezingen jarenlang zijn gemanipuleerd door kwaadwillende hackers? Of dat de mensen van Nedap een dealtje hebben met de VVD? Vast niet. Maar het zou toch leuk zijn als we de verkiezingsuitslag konden controleren.

En dat kan niet. De software op de stemcomputers is closed source (het is geen geheim dat de Nederlandse overheid een hekel heeft aan programma’s waarvan de broncode openbaar is) maar ook een open source programma zou de oplossing niet zijn: behalve de techneuten van de Nedap kan niemand controleren of de software die op de machine geïnstalleerd is de legitieme stemprogrammatuur is, of een virtuele fruitmachine.

De mensen van Wij Vertrouwen Stemcomputers Niet kiezen voor een vrij rigoureuze oplossing: weg met de apparaten, en gewoon weer stemmen met papier en potlood. Maar dat is toch een beetje als terugverlangen naar de ruilhandel omdat je pinautomaten niet vertrouwt. Het moet simpeler kunnen.

Bijvoorbeeld met een plexiglas buis: op het moment dat je de stemknop indrukt, print de stemmachine een bonnetje uit waarop staat op wie je zojuist hebt gestemd. Dit bonnetje valt in de buis (want je mag er natuurlijk niet bij kunnen) en als daar inderdaad de naam op staat van degene waar jij zojuist op hebt gestemd, druk je op een knop en valt het ding in een afgesloten bus. En voila, de uitslag kan gecontroleerd worden door iedereen die kan lezen en tellen.

Eigenlijk is het zo logisch, dat je het verdacht zou kunnen noemen dat de Nedap zoiets in eerste instantie niet in de stemcomputers heeft ingebouwd…

Kleintje

Anorexia is een verschrikkelijk besmettelijke ziekte. Je kan het al krijgen van televisiekijken, leerden wij op school. Mijn biologieleraar nam een Elle mee, en bij elk model dat volgens hem ongezond dun was, had hij een kruisje gezet. Het blaadje stond er vol mee. Oorzaak was de overtuiging dat het zien van superdunne meisjes de pubers in mijn klas het idee zou geven dat zij ook zo dun zouden moeten zijn.

Ik heb dat zelf nooit zo geloofd, maar stèl nou dat het waar is? Dan zijn mannen natuurlijk ook gevoelig voor wat zij meekrijgen uit de media.

Mannen maken zich niet druk over de lijn. Waarover wel? Mijn inbox geeft een hint: de gemiddelde man denkt dat hij veel kleiner is geschapen dan de gemiddelde man. Volgens spammers kan je daar wat aan doen. Kunnen we kort over zijn: òf ze liegen, òf het gaat om een superkrachtig farmaceuticum dat alleen onder strikt dokterstoezicht gebruikt zou moeten worden.

Mannen die na een overdosis porno en spam het idee hebben dat hun piemel te klein is voor deze wereld, hebben dus een probleem. Die wijven hebben het maar makkelijk met hun anorexia: daar val je tenminste nog echt van af. Hoeveel mannen zouden hier last van hebben? Vrij veel, volgens een Amerikaanse huwelijkstherapeut. Zijn commentaar: ik heb vele duizenden vrouwen horen klagen over sex, maar nog nooit over piemelgrootte. Dat lucht op. Voor die mannen dan, hè.

Abortus

Het is een paar weken terug, en nauwelijks opgepikt door de media, maar het mag desondanks niet onvermeld blijven. De katholieke kerk is er niet blij mee dat Amnesty International zich heeft uitgesproken vóór het recht op abortus. De organisatie moet zich bezighouden met vluchtelingen, zo liet kardinaal Renato Martino weten, en niet aan de rechten van ongeborenen komen.

Ik vind het al jaren fascinerend dat zo veel christenen zich zo druk maken om de rechten van het ongeboren leven. Niet omdat tegenstanders van abortus geen zinnige argumenten zouden kunnen hebben, maar omdat je van christenen zou verwachten dat ze zich baseren op de Bijbel. En die is in dit geval, voor de verandering, eigenlijk best helder. Zie Exodus, één van de weinige Bijbelboeken waar de Heer heel duidelijk vertelt wat de Bedoeling is:

Op moord staat de doodstraf. Op ontvoering staat de doodstraf. Het mishandelen van je ouders: de doodstraf. Het vervloeken(!) van je ouders? De doodstraf. Een vrouw een miskraam bezorgen zonder de vrouw zelf te verwonden? Een geldboete.

Wat God betreft valt het veroorzaken van abortus qua ernst ergens tussen het doodslaan van je slaaf (dan dient er vergelding plaats te vinden) en het dusdanig mishandelen van je slaaf dat hij pas sterft na een paar dagen gecrepeerd te hebben (dan ga je vrijuit). Hoe dan ook staat het overduidelijk, zwart op wit, niet gelijk aan moord.

De schriftgeleerden in het Vaticaan moeten dus ooit besloten hebben dat dit stukje Bijbel niet relevant is, en dat interpretatie van een ander stukje van diezelfde Bijbel wél leidt tot de conclusie dat abortus een zonde is. Een verbod op abortus is dus eerder de wil van de schriftgeleerden dan de wil van God. Stond er in het Nieuwe Testament niet iets over schriftgeleerden?

Ik probeer begrip te hebben voor gelovigen die vinden dat de regels in hun heilige boek ook voor mij moeten gelden, maar dan moeten ze zich wel aan de spelregels houden. Als ze het boek ook gewoon mogen negeren als dat zo uitkomt, is het begrip toch echt een keer op.

Test

Het lijkt erop dat we sinds kort plaatjes kunnen uploaden! Als we onze mail zouden lezen, hadden we misschien gemerkt dat Blogspot ons daar ook op had gewezen. Dit is een knipsel uit een foto die ik vandaag heb genomen in Zeeland. Vanaf nu meer posts met plaatjes!

Beste mensen van Yourhosting

Deze column is van Bart, die vandaag geen tijd heeft om hem te plaatsen.

Met belangstelling heb ik het stukje spam gelezen dat u mij zojuist heeft gestuurd. Als ik klanten voor jullie werf, ontvang ik 'gratis' hotelovernachtingen. Over de imbeciliteit van de uitdrukking kunnen we kort zijn ('Als u voor ons werkt, krijgt u gratis salaris!'). Het gaat mij meer om de vraag waarom u denkt dat ik klanten voor u zou willen werven.

In januari dit jaar hebben wij bij u twee domeinnamen aangevraagd. Hierop kwam geen reactie. Toen wij een maand later informeerden hoe dit zo kwam, bleek dat Yourhosting onze domeinnamen niet gepast vond. Hoewel het uw goed recht is om domeinnamen te weigeren, is het ons goed recht om niet bij een hoster te willen die namens de rechter uitmaakt wat wel of geen goede zeden zijn. Wij hebben dit u in een beleefde mail laten weten.

Wat ons betreft was de kous daarmee af, ware het niet dat we vervolgens rekeningen kregen. Of we even wilden betalen voor de websites die we van u niet mochten hebben. Op mijn mail dat dat toch echt niet ging gebeuren, kwam geen antwoord; wel kwam er een dreigend opgestelde aanmaning.

Ik verzoek u dringend om mij uit uw spam-databank te halen, en bezin mij op verdere acties. Misschien dat de bezoekers van onze website een origineel idee hebben.

Interessant

Dat Jan-Peter Balkenende een hoofdstuk gaat krijgen in de parlementaire geschiedenisboekjes, is al vrijwel zeker. Maar het is nog niet af, en wie weet hoe sappig het verhaal nog gaat worden. Zeker nu het CDA minister Verdonk vraagt of ze alsjeblieft zo nu en dan haar grote bek zou willen houden, om te voorkomen dat ook Balkenende 2.1 voortijdig sneuvelt.

Zou Rita’s schaterlach te horen zijn geweest op het Binnenhof?

Zou het de christendemocraten echt ontgaan zijn dat Rita Panzerfaust inmiddels onaantastbaar is geworden? De coalitiepartijen hebben de kans gehad om zich van de minister te ontdoen, en ze hebben ervoor gekozen dat niet te doen. Nu kan het niet meer, want als het rompkabinet struikelt gaat Jan-Peter de geschiedenis in als de grootste prutser die ooit premier van Nederland is geweest.

En dus kan het CDA Verdonk hooguit lief vragen om af en toe wat minder Verdonk te zijn. De minister, op haar beurt, mag helemaal zelf weten wat ze daarmee doet. Ze kan beloven wat beter op haar woorden te letten, en dat vervolgens wel of niet doen, maar ze kan ook een foto op de voorpagina van alle landelijke dagbladen laten plaatsen waarop ze haar middelvinger opsteekt.

Intussen is Kay van de Linde aan het bedenken wanneer en hoe Verdonk het beste uit haar partij kan stappen om het rendement op 22 november te maximaliseren. Niet te snel, want Rita moet stemmen pikken van de VVD, en dat gaat natuurlijk het best als ze tijdens de verkiezingscampagne breekt met de liberalen. En is het een goed idee om samen met Geert op te trekken, of juist niet? Of moet ze haar heil zoeken bij grote vernieuwer Peter R., wiens politieke ambities vast niet verdwenen zijn?

Het zou hoe dan ook een slecht idee zijn om braaf bij de VVD te blijven. De partij moet haar niet, en zelfs als de liberalen in de regering gaan komen zal ze worden afgeserveerd. Te moeilijk, te onvoorspelbaar, te controversieel.

En zo heeft D66 de politiek toch nog razend interessant gemaakt. Wie had dat verwacht?

Wijn

Kijk, wij van de Nederlandse blogosfeer hebben alleen maar voorspelbare meningen van een laag niveau. Daar komt ook nog eens bij dat we alles van elkaar overschrijven. Vandaag bijvoorbeeld, berichten wij net als alle andere blogs over de uitspraken van Dijkstal: het is allemaal de schuld van de TV dat populisten als Dewinter, Le Pen, Haider en Verdonk zo succesvol zijn.

Niemand let op het eerste gedeelte, omdat het tweede gedeelte van die zin zoveel interessanter is. Verdonk is blijkbaar een soort Le Pen (die zegt 'Niet links, niet rechts, maar Frans' te zijn). Het is misschien wel wáár, maar in Nederland geldt zo iets als een ernstige schoffering.

Waarom doet die Dijkstal dat? Iemand als Verdonk wil je binnen hebben terwijl ze naar buiten pist, in plaats van andersom. Als ze nu boos uit de partij stapt, doet ze de VVD veel meer schade dan als ze blijft.

Ik kan maar één reden bedenken. Verdonk weet dat ze solo goed kan scoren, zeker nu ze eigenhandig D66 nòg overbodiger heeft gemaakt. Maar nadat ze van Rutte verloor in de race om het lijsttrekkerschap, beloofde ze dat ze hem zou steunen. Nu echter, kan ze zonder gezichtsverlies uit de partij stappen, als één van de grote bonzen haar zo schoffeert. Ik gok dat ze Dijkstal een heel goede fles wijn heeft moeten geven om dit te bereiken.

Klein leed met steenvruchten

Avocado’s zijn een mysterie. In de supermarkt liggen altijd en alleen maar avocado’s die geschikt zijn om een overspelige echtgenote mee te stenigen. Waarom is het hier legaal om een stickertje met de tekst ‘eetrijp’ te plakken op een vrucht die dat overduidelijk niet is? Je mag je druiven toch ook niet als wijn verkopen?

Wat je zou verwachten is dat niemand die rare steenvruchten wil kopen zolang ze nog niet rijp zijn. Vervolgens worden ze alsnog rijp in de supermarkt, zodat je soms wel, en soms geen rijpe avocado’s hebt. Dat gebeurt dus niet – waarschijnlijk jat het supermarktpersoneel ’s morgens vroeg de rijpe avocado’s uit de bakken, zodat zij in elk geval wel een keer avocado kunnen eten.

Gisteren had ik een aanval van culinaire constipatie: ik moest en zou guacamole maken. Een kort onderzoek van de plaatselijke avocado-populatie bezorgde mij een pijnlijke duim en een bevestiging van de twee alinea’s hierboven. Zodoende was ik aangewezen op iets verschrikkelijks: guacamole uit een blikje.

Als je zelf dat gerecht maakt, dan prak je avocado’s fijn met knoflook, kruiden, een tomaatje en dan is het lekker. Hoeveel procent avocado zou een blikje ‘Tex Mex Guacamole Dip’ bevatten, denkt u? Vijftig procent, zoals mijn huisgenote dacht? Tien procent, zoals mijn picknickgezelschap gokte? Mis: dit blikje bevat 0,4% avocadopoeder – grofweg een factor honderd minder avocado’s dan minimaal acceptabel zou zijn. Ik was oprecht geschokt.

Als die supermarktmedewerkers de rijpe avocado’s nou eens guacamole maakten van die rijpe avocado’s die ze blijkbaar achter de hand houden, en die verkopen?

Geen romp zonder hoofd

Vroeger, toen ik nog een veelbelovende, oversekste puber was, werd mij op school uitgelegd wat er gebeurt als de regering valt. Het kabinet wordt demissionair, zei de leraar, en er worden nieuwe verkiezingen uitgeschreven. De kiezer gaat naar de stembus, en de regeringscyclus begint opnieuw.

Wist ik veel dat mijn leraar maar de halve waarheid vertelde. Zo vergat hij te melden dat het universum implodeert als de derde dinsdag in september niet op de derde dinsdag in september wordt gehouden. En dat een regering dus onmogelijk demissionair kan worden als dat betekent dat er op Prinsjesdag geen begroting gepresenteerd kan worden, want niemand zit te wachten op een universum ter grootte van een knikker.

Ergo, als ons kabinet valt in het tweede of derde kwartaal van een jaar, wordt het niet zomaar demissionair. Nee, dan komt de Koningin tussenbeide. U weet wel, die mevrouw die geboren is met macht zoals andere mensen geboren worden met drie tepels of een hazenlip. Normaliter doodt ze de tijd met het rondcommanderen van de geheime dienst, maar in tijden van politieke crisis gaat ze zich actief bemoeien met de gang van zaken in Den Haag.

Dit keer heeft het onze conservatiefchristelijke majesteit behaagd een informateur aan te stellen van conservatiefchristelijke signatuur, die moet gaan bekijken of het huidige kabinet – waar een conservatiefchristelijke partij de grootste bijdrage aan levert – door kan gaan als minderheidsregering. Iedereen is benieuwd wat de conclusie van meneer Lubbers zal zijn.

En, natuurlijk, naar wat er in de begroting komt te staan. We zitten al een tijd met smart te wachten op het zoet dat na het zuur zou gaan komen. Zou het niet een enorme verrassing zijn als de begroting die het rompkabinet mag presenteren op Prinsjesdag, aan de vooravond van de verkiezingen, één groot, zoet surprise-ei is? Zodat we kunnen inzien dat Balkenende en consorten al die tijd inderdáád het beste met ons voorhadden, en zodat we Jan-Peter daar een passende electorale beloning voor kunnen geven?

Gelukkig hebben we een Koningin, die weet wanneer ze ‘staatsrecht, sjmaatsrecht’ moet zeggen, en ons in plaats van nieuwe verkiezingen een rompkabinet gunt.

Misdaad en straf

U was het waarschijnlijk ook alweer vergeten, die bouwfraude. Hoe zat het ook alweer? Oh ja: schaduwboekhoudingen, prijsafspraken, corrupte ambtenaren, honderden miljoenen over de bank gesmeten, minister afgetreden.

Het is allemaal niet voor niets geweest, want er komt gerechtigheid. De Nederlandse Mededinginsauthoriteit - die al twee jaar informatie over de bouwfraude had liggen voordat Zembla het schandaal onthulde, maar er niets mee deed - deelt een boete uit: 70 miljoen euro, verspreid over alle 570 verdachte bouwbedrijven.

In Amerika gaat een baas die de boel belazert gewoon jarenlang de bak in, maar in Nederland krijg je een flutboete omdat je 'al zo negatief in de pers bent geweest.' Zo ook de bouwfraudeurs.

Joehoe? De overheid heeft naar eigen zeggen honderden miljoenen misgelopen. De Nederlandse huizenmarkt is voor naar schatting vijfentwintig miljard euro in de kont geneukt. Nou maar hopen dat er van dat geld nog genoeg overschiet om die boete te betalen...

Schoon

Zo, de toer de frans is begonnen, met een mooi gekortwiekte line-up aan de start. De kutkrant mompelde op de voorpagina al iets over 'alsof de rest van de fietsers die tour op een bord bruine bonen met spek rijdt (€-link).' Zelf ben ik groot voorstander van doping, al was het maar omdat sporters er dood van gaan.

Als je de wil hebt om te winnen, dan moet je er ook echt voor durven gaan. Gezondheid geschmondheid, en sportvrouwen zijn toch al lelijk dus dan kan dat borsthaar er ook nog wel bij. Het opzij zetten van je gezondheid voor je ambities is sowieso niet voorbehouden aan topsporters. De computerprogrammeur die elke avond pizza boven zijn toetsenbord naar binnen slobbert doet het ook, en ik ken meerdere schrijvers die alcohol als een brandstof voor hun werk beschouwen.

U begrijpt, ik geloof er geen flikker van dat het WK voetbal in Duitsland dopingvrij zou zijn. Zoveel ego's, zoveel wil om te winnen, zulke ambities, zoveel medische staf, het kan niet anders of er gaan daar meer drugs rond dan op een illegale houseparty.

Ik zou het nou juist zo leuk vinden als dàt ook in beeld kwam. De naald met dikke grijze pap die in een sportersbil verdwijnt. De verdediger die 's nachts om vier uur huilend om slaappillen smeekt omdat hij gaat malen van de pep. De veertigjarige oud-spits in een rolstoel, die uitlegt dat hij ècht, ècht alles ervoor over had om te winnen. Betere sportprestaties, meer drama, en de kans om het kijkend publiek wat medische kennis bij te brengen. Prachtige televisie, toch?