Dodentoto tussenstand

Ze heette eigenlijk Alida, maar met zo'n voornaam doop je jezelf natuurlijk zo snel mogelijk om tot 'Majoor'. 94 is ze geworden.

Dat betekent dat het eigenlijk heel raar is dat nièmand haar dood voorspelde in onze dodentoto voor 2007. We zijn al bijna halverwege het jaar, en het is tijd voor een tussenstandje.

De tussenstand: wij zuigen. Wij zijn nepjomanda's. Pijltjes gooien in de Privé was waarschijnlijk effectiever geweest dan het aan ons vragen.

Harry Mulisch: leeft nog.
Marcel van Dam: leeft nog.
Fidel Castro: leeft nog.
Ozzy Osbourne: leeft nog.
Hans Wiegel, Bonny St Claire, Geert Wilders, Vader Abraham, Sugar Lee Hooper, Hirsch Ballin, De Paus, Raymond van het Groenewoud, etc, etc. Zij leven allemaal nog. U heeft allen nul punten behaald.

Domste. Reclame. Ooit.

Stel je voor dat Hummer haar auto's probeerde te slijten met de slogan dat je er zo goed kindertjes mee kunt doodrijden. McDonalds die opschept dat je zo snel dik wordt van een supersize menu.

Zo'n reclame heeft de NS nu: bewegen met de trein. De allergrootste tekortkoming van reizen met de trein is dat hij van ergens waar je niet bent rijdt naar ergens waar je niet wil zijn. Naast het treinreizen is de gemiddelde NS-forens nog eens gemiddeld 38 minuten per dag kwijt aan het reizen van en naar het station, jubelt het bijbehorende persbericht.


Ja, wrijf het nog eens in, Joost Ravoo. Ik ben zo'n stomme autoloze pauper, die door weer en wind naar jullie verschrikkelijke stations moet fietsen om daar te wachten op de altijd vertraagde stink-coupé's vol vechtende aso's en denderende Ipods, maar het is wèl goed voor mijn lijn.

De poster is op zich wel geslaagde reclame omdat hij mij ertoe heeft aangezet om actie te ondernemen. Ik ga zodra ik weer tijd heb beginnen aan rijlessen. Dan hou ik tijd over om te bewegen op een manier die ìk, en niet de NS, leuk vind.

Arme dr. King

Ze liggen voor € 10,95 bij de Gamma: goedkope Super Soaker rip-offs uit China. Je ziet er meteen aan af dat je er niet veel langer dan één zomer plezier van zult hebben. Maar wel veel plezier, want kijk toch eens wat een mooie felle kleuren. En wat een enorm reservoir.

Maar iemand, ergens, besloot dat dat niet genoeg was. Grote reservoirs en felle kleuren prima, maar speelgoed heeft ook een slogan nodig. Een gevatte punchline, zodat de mensen nog net iets langer bij je artikel blijven staan. En dus nog meer tijd hebben om te concluderen dat het weliswaar troep is, maar dat het bijna niks kost en ach, voor een keertje.

En ergens was iemand die bedacht dat 'I have a dream' wel een geschikte manier zou zijn om mensen net iets langer stil te laten staan bij het schap. Waarschijnlijk klopt dat. Ik heb in elk geval nog nooit eerder stil gestaan bij een kopstelling in de Gamma om een foto te maken van een waterpistool.

JP wil dood voor België

Beatrijs Ritsema is ergens in de vijftig, en schrijft vooral over 'moderne manieren': de etiquette van deze nieuwe tijd. Niemand van haar diverse werkgevers lijkt hier een contradictie in te zien.

Voor HP/De Tijd heeft ze deze week een stukje over Volksliederen. Zoals altijd van de hak op de tak springend, en heel Modern Gemanierd niet voorzien van links of illustraties.

Anyway, Beatrijs vindt het dus echt Niet Kunnen dat onze premier meezingt met het Belgisch volkslied. Niet omdat veel Belgen weigeren het te zingen (zij voelen zich meer Vlaming dan Belg, en horen liever De Vlaamse Leeuw). Niet vanwege de zelfmoordterroristische tekst van de Brabançonne. Maar omdat JP Nederlander is, en geen Belg.

Nu heb ik als republikein niet zoveel met het Wilhelmus, maar als een bezoekend staatshoofd dat graag wil zingen, gaat hij zijn goddelijke gang maar. Ik wil Bush zijn tong wel eens horen breken over 'Mijn schild ende betrouwen, zijt Gij, oh god mijn heer.' En als JP graag zijn hart en het bloed van zijn ad'ren wil geven in de strijd voor België, dan is dat toch prachtig? Ze zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Zeeuw.

De meester kan niet rekenen

Je krijgt een toets voor je kiezen. Beantwoord de volgende vragen over opgave 29 van deze toets:

1. Er staan twee spelfouten in de vraag. Wijs ze aan.
2. Welk antwoord mist in het onderste rijtje, waardoor de eerste vraag van opgave 29 niet beantwoord kan worden?
3. Welk van de vier vragen van opgave 29 mist essentiële informatie, waardoor hij niet beantwoord kan worden?

Dat krijg je er nou van als je te lang niets doet aan een abominabel onderwijsniveau: de mensen die er iets aan zouden moeten doen, zijn er net zo beroerd aan toe als de mensen die het onderwijs ontvangen. De voorbeeldtoets voor Pabo’ers die uitgever Wolters-Noordhoff online heeft gezet werkt niet onder Firefox, laadt regelmatig lechts de halve vraag in en bevat zelfs grove spelfouten. Reken uit hoeveel de verantwoordelijke webdesigner aan dit klusje heeft verdiend en hoeveel procent van de gedeclareerde uren hij daadwerkelijk aan de toets heeft besteed.

Gisteren had BNR nieuwsradio een item over het feit dat een kwart van de PABO’ers de rekentoets niet haalt. De verslaggever in kwestie: “Ja, het lijkt wel heel erg, maar er staan ook best lastige vragen in die toets, hoor. Zoals: ‘een auto rijdt 650 kilometer en het verbruik is 1 op 20. Hoeveel liter diesel verbruikt hij?’”

Zijn gesprekspartner merkte vervolgens niet op dat dat helemaal geen moeilijk vraag is, er waren geen bellers die de journalist even de huid vol scholden en de baas van het radiostation besloot niet om de verslaggever op staande voet te ontslaan. Blijkbaar is het volkomen normaal om niet te kunnen rekenen. En dat niet alleen: tot dit jaar was het lange tijd volkomen normaal dat mensen die in de zomervakantie met een lege tank langs de Route Soleil staan omdat ze dachten dat tien liter wel genoeg zou zijn een paar weken later vrolijk lesgeven aan groep acht. Lang leve de kenniseconomie.

Ach, laten we die toets gewoon aanpassen zodat hij beter aansluit bij de realiteit.

Bioblog: buik omhoog

Aaaahhh. Een giant baby giant manta, en er is nog een filmpje van de geboorte ook. Zoals alle duikers ben ik dol op manta’s: de wereld kan er altijd eentje extra gebruiken, al is het in een aquarium.

Toch valt het nieuws een beetje weg tegen het andere nieuws uit de aquariumwereld deze week. In Atlanta ging een walvishaai dood, de tweede in een half jaar. In Monterey stierf verleden jaar een witte haai omdat hij maar niet snapte dat je niet door de buitenkant van je aquarium heen kunt zwemmen.

In dierentuinen weten ze inmiddels de meeste dieren tot hoogbejaarde leeftijd overeind te houden, in de grootste en beste aquaria ter wereld komen de spektakelstukken nog regelmatig boven drijven. Het is niet voor niets dat nù pas een keer een enkele mantapup geboren wordt. Het eerste walvishaaienkalf laat nog op zich wachten.

Dierentuinen hebben in het verleden bedreigde diersoorten voor uitsterven behoed. Voor aquaria lijkt in de toekomst een vergelijkbare rol weggelegd, met onze huidige overbelaste zeeën. Maar voordat het zover is, zullen er nog heel wat Nortons doodgaan. Acceptabel? Zeg het in de comments!

Update: het beestje is inmiddels dood, nog voor ze een naam kreeg.

Sni-sna-snapnie?

UTRECHT- Van alle Nederlandse provincies heeft Flevoland het afgelopen jaar economisch het best gepresteerd. Dat blijkt uit een jaarlijkse studie van de Rabobank naar de economische prestaties van provincies en regio’s. De winnar van vorig jaar, de provincie Utrecht, staat nu op een tweede plaats. Flevoland voerde de ranglijst drie jaar lang aan, maar moest vorig jaar plaatsmaken voor Utrecht. Van de Nederlandse provincies presteert Zeeland economisch het slechtst. (ANP).

Is dit niet een geweldig stukje van het ANP van deze dinsdag 19 juni? In dit extreem korte stukje staat in plaats van iets nuttigs twee keer oud nieuws: Utrecht was vorig jaar tweede. Heel leuk is dit nieuws wel voor Flevoland. Daar zijn vast de flessen champagne opengetrokken, want hé, weer terug op één qua economische prestaties.

Wat die economische prestaties nu precies inhouden wordt niet verteld en om eerlijk te zijn heb ik geen idee wat het is. Hebben huishoudens meer verdiend dan het jaar ervoor? Heeft de provincie meer geld ontvangen dan uitgegeven? Hebben de gemeenten van de jongste provincie het meeste gekort op voorzieningen? Of zijn er in meer plaatsen in Flevoland filialen geopend van de Rabobank?

Dat de Rabobank iets met dit nietszeggende bericht te maken heeft is duidelijk. Zij hebben kennelijk dit onderzoek betaald dan wel uitgevoerd en waarschijnlijk gepubliceerd. De vraag die blijft bestaan is of dat er daadwerkelijk iets onderzocht is, of dat dit puur een gratis reclame-uiting is voor de Boerenleenbank. Want in alle kranten staat nu gratis hun naam en zelfs op blogs verschijnt nu hun geweldige onderzoek met toenaam. Dus wat wil je meer als PR- dan wel marketingmanager?

Gezondheid

Hoeveel solidariteit kun je opbrengen? Iemand die rookt, zuipt, te vet eet en niet genoeg beweegt, betaalt net zo veel ziekenfondspremie als een gezonde übersporter en heeft net zoveel recht op zorg. Is dat nog eerlijk?

Niet helemaal, natuurlijk. Op zich is het niet raar dat minister Ab Klink van volksgezondheid aan het kijken is of dat anders kan. Mensen met een ongezonde leefstijl mogen best iets meer betalen dan mensen die hartstikke gezond leven.

En dus, zou je denken, overweegt de bewindsman de invoering van een volstrekt logische reeks maatregelen: een gezondheidsbelasting op alcohol, tabak en vet, waarvan kortingen op fitnessabonnementen en sportlidmaatschappen gefinancierd kunnen worden. Ongezonde mensen betalen meer voor zorg, maar niemand wordt in zijn vrijheid beperkt. Een no-brainer, zou je denken.

Dat het een stom idee is om de zorgverzekeraars te laten controleren hoe gezond iemand leeft, ligt eveneens voor de hand. Zorgverzekeraars zijn bedrijven, geen liefdadigheidsinstellingen die het algemeen belang voor ogen hebben. Dat is ook niet nodig, maar dan moet je ze natuurlijk niet de bevoegdheid geven om een vitaminegestapo op te richten. Daar gaan ze misbruik van maken.

Maar bij Klink draaien de raderen nog niet zo snel. Er wordt gekeken, uitgezocht, gepolst en afgetast. Dat is natuurlijk allemaal nodig, maar het klinkt verdacht veel alsof er binnenkort een commissie opgericht die het onderwerp gaat uitdiepen. Laten we hopen dat de bewindsman een beetje durft door te pakken en dat het onderwerp niet verzandt in rapportages. Dat is helemaal niet nodig bij een probleem waarvoor de oplossingen zo voor de hand liggen.

Dood aan de kerstboom-look

Dames, u weet dat ik mij slechts bij hoge uitzondering met uw uiterlijk bemoei. En dan uitsluitend om u tegen zichzelf in bescherming te nemen. Dit weekend had ik weer zo'n zeldzaam moment dat ik op uw kleding en assecoires lette, en ik stelde een trend vast. Ongetwijfeld speelt hij al jaren, maar mannen letten nu eenmaal op andere dingen dan kleren.

Deze trend is een ramp, en het moet nù stoppen: the girl with the shite earring.

Wàt willen jullie er überhaupt mee? Waarom toch die kerstboom look? Ik heb meisjes gezien met vuurstenen bijlen aan hun harses, koekjestrommels, papegaaien, Arabisch smeedwerk tot net boven de schouders en natuurlijk die onuitroeibare Donna Summer hoepels.

Mannen willen niet dat je dat soort onzin draagt, want dat leidt alleen maar de aandacht af van je tieten en je kont. Je moèder wil niet dat je dit soort dingen draagt, want ze houdt van je. Je vriendinnen willen niet dat je ze draagt, want dan krijgen ze het gevoel dat zìj ook zo voor lul moeten lopen. Je vriendje wil het niet omdat hij bang is dat je met je oorbel vast komt te zitten in zijn gulp. Hou ermee op.

Bioblog: rechtbanken

De wonderen zijn de wereld nog niet uit: Simon Rozendaal heeft een column geschreven waar ik het echt woord voor woord mee eens ben. Dat moet beloond met een link.

Want een mevrouw die een onbewezen behandeling aanprijst, is natuurlijk gewoon een kwakzalver.

Onder wetenschapsjournalisten is er nu de nodige ophef. Om met Hans van Manen te spreken: wie zalft er dan wèl kwak? Een enkeling is zo boos dat er euro's in de pot gaan om de Vereniging tegen Kwakzalverij te steunen. Ik twijfel nog: kan een rechter ècht zo dom zijn?

Verkleed als tent

We halen ons standaard-stokpaardje maar weer eens van stal: gelovigen worden voorgetrokken in dit land. Het aanhangen van één of ander pre-middeleeuws idee wordt keer op keer gezien als geldig excuus om iets wel of niet te hoeven doen.

Nu weer de boerkamevrouw uit Diemen. Als ik graag met een tent op mijn harses wil werken, moet die uit. Als ik geen lootjes wil verkopen, word ik wel gekort, maar als ik een denkbeeldige vriend had gehad mocht het wel.

U heeft het al vaker van ons gehoord, dus daar laten we het bij.

Dit keer gaan we zeiken op de gemeente Diemen. Die wist net zo goed als u dat de rechters in dit land groot voorstander zijn van discriminatie. Die had deze uitkomst kunnen voorspellen.

Maar als ze nou even hadden gewacht tot het boerkaverbod door de Eerste Kamer is gegaan, en dan de dame hadden gevraagd om werk te zoeken, dan had die hele rechtszaak niet gehoeven. Die paar maanden uitkering betalen kan niet duurder zijn dan zo'n procedure.

Zo tevreden?

Dat is nog eens aardig: als de klanten van de NS tevreden genoeg zijn, krijgen alle conducteurs aan het eind van het jaar 250 euro bonus.

Dat kost natuurlijk wat moeite: als je ’s ochtends op een winderig perron staat te wachten op een trein die weer eens vertraagd is, ben je niet in je beste humeur. Als je dan bedenkt wat een treinkaartje kost en dat de NS ook nog gemeenschapsgeld mag beuren, wordt dat er niet beter op.

En zo sta je daar te wachten op je vertraagde trein, in de hoop dat je toch nog op tijd op je werk komt. Goede kans van wel, want de trein is zo vaak vertraagd dat je een half uur eerder opstaat om speling te hebben.

Met dat werk verdien je overigens je brood, en misschien heb je het al zo goed voor elkaar dat je 50 mille per jaar verdient. In dat geval ben je wellicht toch niet zó chagrijnig.

Totdat je bedenkt dat meneer Veenman, opperhoofd van de spoorwegen, dat in 2006 per maand verdiende. Inderdaad, pauper, van jouw belastingcenten. Én van het geld dat jij voor je kaartje hebt betaald. Daar gaat je goede humeur.

Dan zit je dus met een dilemma: het probleem bij de NS wordt natuurlijk niet primair veroorzaakt door de conducteurs, maar door maatschappelijke tumorcellen zoals Veenman, zoals je die alleen bij semi-overheidsinstellingen vindt. Wel het salaris van een topman, maar niet de consequenties als het slecht gaat. De baas mogen spelen in de wetenschap dat je kop niet zal rollen.

Als de NS je ooit vraagt of je tevreden bent en je zegt ja, dan krijgen de conducteurs hun 250 euro bonus. Dat is ze op zich best gegund. Maar als de klanttevredenheid toeneemt, kan Veenman daar natuurlijk mooi mee pronken. En dat verdient ie niet.

De oplossing is: meer corruptie. Koop kaartjes voor de helft van de reisafstand, en geef de conducteurs de rest van het geld. Dan kunnen we blijven zeggen dat we ontevreden zijn, krijgt Veenman kritiek omdat de winst is gedaald en hebben de kaartjesknippers hun extraatje. Gerechtigheid.

Goh...

De afgelopen week zijn er zeventien unieke bezoekers op deze website gekomen omdat ze 'Bart Braun vriendin' intikten bij Google.

Daar wordt een mens nieuwsgierig van. Zijn het mensen die willen weten of ik een vriendin heb? Mensen die denken dat ik een vriendin heb, maar even kwijt waren hoe ze ook alweer heet? Zoeken ze mij of mijn naamgenoot, die ergens in het Zuiden des lands studeert?

En zijn ze blijven hangen? Nadat ze hier uitkwamen, wat toch niet mijn beste column ooit is? Zo ja, kan er dan misschien een hint vanaf wat er in hun gedachten speelde toen ze dit invoerden bij Google?

Deze foto van mij zonder vriendin is overigens gemaakt door Udo van Dongen, die recent zijn site nog bloedmooier heeft gemaakt. Allemaal even rondkijken!

De baby met de nicotinepleister

Deze week heeft het College ter Beoordeling van Geenmiddelen (CBG) de definitieve lijst bekend gemaakt van medicijnen die voortaan ‘vrij’ verkocht mogen worden. Wat dit betekent voor jou en mij is dat we voortaan op zaterdagavond zonder zorgen alcohol naar binnen kunnen gieten en niet bang hoeven te zijn dat er geen ibuprofen meer is. Die kun je namelijk voortaan gewoon, op zondag, bij de shellpomp krijgen. Naast pijnstillers zijn er voortaan ook tal van andere producten te krijgen zoals koortslipremmers en nicotinepleisters.
Allemaal eigenlijk niet boeiend, toch zijn de apothekers en drogisterijen faliekant tegen. Het zou een extra gevaar vormen voor de volksgezondheid.

Hier kan ik me in vinden. Van teveel nicotinepleisters kun je doodgaan, vooral als niet-roker. En misschien gebruikt een tienermoeder ze wel als gewone pleister bij haar pasgeboren dochter. Paracetamol is een leuk goedje waar jaarlijks ook tal van mensen zelfmoord mee plegen. Meer dan 10 tabletten zorgen al voor leverschade en nog meer activiteit kan die lever, die je al die avond ervoor zo hard liet werken met al dat alcohol helemaal opblazen. Zijn er meer plaatsen waar je medicijnen kan kopen, krijg je misschien meer mensen die in een depressieve bui om 3 uur ’s nachts de shell binnenlopen en dan hun ‘pil van Drion’, het pakje paracetamol, ook dan kunnen kopen. Ik acht de kans echter klein dat de vrije verkoop veel gevolgen voor de volksgezondheid heeft.

Het tweede argument dat gegeven wordt is het gebrek aan voorlichting en de controlefunctie. Mensen zullen bijvoorbeeld vaker koortslipremmers kopen terwijl ze die niet nodig hebben en een caissière in de supermarkt of pompbediende kan niet inspringen op dit soort situaties of voorlichting geven.

Nu heb ik al vaker paracetamol gekocht. Nog nooit heeft een caissière mij advies hierover gegeven. Bovendien heb ik niet het idee dat als ik iets koop bij een drogist, ik van de gemiddelde ‘ik ben zestien, heb geen zin meer in de mavo en ga nu bij de drogist werken’-caissière veel goede informatie kan verwachten.
Logisch of niet, degenen die schreeuwen zijn dus gewoon weer bang om inkomsten kwijt te raken.

Bioblog: Shit n' Chicks

Eigenlijk had ik hem vorige week al willen doen, maar het duurde even voordat hij online stond: het filmpje Shit and Chicks van antropoloog Kees van der Geest.

Een mooi stukje duurzame veeteelt, waarin termieten op biochemische weg koeienpoep omzetten in hoogwaardige eiwitten.

Op NWO-feestje Bessensap was het filmpje de terechte winnaar. Verstild, rustig, mooie beelden, less is more. Update: Vernieuwde klik! - met dank aan Krijn.

Bioblog: CITES

Deze week beginnen in Den Haag de onderhandelingen over de zaagrog. De internationale overlegclub over handel in bedreigde dieren, CITES, komt weer bij elkaar. Jij mag thuis geen biljartballen van ivoor, barkrukken met walvispikkenleer of erectiepillen van neushoornhoorn, en dat is allemaal vanwege CITES.

De grote vraag is hoe blij de zaagrog ermee moet zijn.

In de Nature van deze week leggen ze uit dat CITES een hoop nare bij-effecten heeft. Als aangekondigd wordt dat een soort beschermd gaat worden, grabbelen de stropers snel alles bij elkaar terwijl het nog mag. De helft van de populatie, in het geval van een schildpadje.

Nà het verbod is stropen nog interessanter, want dan gaat de prijs omhoog. En als je het verbod eenmaal hebt ingevoerd, kom je er ook niet meer vanaf: elke aankondiging dat ivoorhandel misschien gedoogd gaat worden, leidt tot meer stroop, omdat de stropers bang zijn dat de prijzen instorten.

Die beesten kweken op boerderijen (in China heb je tijgerfarms!) werkt ook niet. Dan creëer je een legale markt, waar een uit het wild gestroopte tijgerpik niet meer opvalt.

Kortom: moeilijke problematiek, en ze gaan er niet uitkomen in Den Haag.

Er zijn maar twee echte oplossingen. Allereerst is er technologie. Viagra is goedkoper dan neushoornhoorn, en heeft als voordeel dat het ook nog eens wèrkt. De andere oplossing is nog moeilijker: mensen duidelijk maken dat je een eikel van de eerste orde bent als je prullaria van wilde beesten wilt, zeldzame hagedissen als huisdier moet, of gorillabiefstuk en paling eet.

Het welzijn van de zaagrog hangt dus af van menselijk verstand en goede wil. Het arme beest.

Bokito vindt een mezennestje

De afgelopen weken heb ik niet veel van het nieuws meegekregen. Vanaf volgende week komt dat hopelijk weer goed. Dan krijg ik netjes weer de ‘we zijn hip en hoger opgeleid krant’: de nrc next. Een statement dat me, voor een krant, zeer aanspreekt na de afgelopen weken.

Deze week werd ik gebeld op mijn mobiel:
'Goede middag, fijn dat ik u thuis aantref.'
Nogmaals, de dame aan de andere kant, die nooit haar naam vertelde, mijn naam wel kende, belde me op mijn mobiele telefoon en ik was op mijn werk.... Ze vroeg hoe mijn proefabonnement op het AD/Utrechts Nieuwsblad me beviel.
‘Vreselijk, ik vind het echt een vreselijke krant.’
‘Ok, en hoe was de bezorging?’
‘De krant is één keer niet bezorgd.’
‘Ok, dan kan ik u mededelen dat ik een bijzonder aantrekkelijke aanbieding voor u heb...’

Dit gesprek is misschien illustratief voor het niveau van het AD. Het is een vreselijke krant. Terwijl het oude AD nog acceptabel was, is de huidige tabloidkrant niet meer dan een slechte Telegraaf rip off. Het gevolg: ik las geen krant meer. Als ik al naar de voorkant van de krant keek, zag ik Bokito, die heeft twee weken op de voorkant gestaan en dat is voor een proefabonnement misschien net iets te lang...

Ik wil het AD niet helemaal afkraken, het heeft ook nog de regiobijlage. In mijn geval het Utrechts Nieuwsblad. Nieuws uit de regio is leuk, ik weet nu weer dat er veel criminaliteit in Kanaleneiland is en dat een man uit Groenekan onlangs een mezennestje in zijn brievenbus aantrof. Mijn oorspronkelijke plan was om vandaag een column te schrijven over iets uit die bijlage. De interessantste artikelen gingen alleen over een rupsenplaag in Armelisweerd en een paddestoel die een fietspad kapot gemaakt heeft. Het lukte me dus niet.

De enige les van dit verhaal: neem geen (proef)abonnement op het AD, waarschijnlijk switch je van Volkskrant naar NRC (next) en dan kom je in een gat terecht omdat je niet weer een proefabonnement mag nemen op deze twee, dus kies je iets anders. Ik koos helaas voor het AD.
Mijn proefabonnement op het AD zorgde er dus voor dat ik een abonnement op die ‘hippe’ krant heb genomen...

Partijdig

Op de Nederlandse Wikipedia staat een artikel over de pedofielenclub Martijn. Geen fantastisch artikel, maar daar hebben Nederlandstalige Wikipedia-artikelen wel vaker last van, en je zou zelfs kunnen zeggen dat het wel wat aan de lieve kant is. Bovendien wordt er met geen woord gerept over de pedopartij, en dat zou wel in het artikel thuishoren.

Wikipediane X10 pleit ervoor om stukken als die waarin Martijn besproken wordt, niet te plaatsen. Andere gebruikers proberen haar uit te leggen wat het idee van een encyclopedie is, maar tevergeefs: X10, in het dagelijks leven beter bekend als Christine Karman, vindt dat over onwelgevallige zaken gezwegen dient te worden. Drie hoeraatjes voor de Politiekcorrectopedia.

Op dinsdag 29 mei staat er in de NRC het zoveelste artikel over Wikipedia. Informatie op de wiki, zo luidt de schokkende conclusie, is moeilijk te verifiëren. “Neem bijvoorbeeld het Wikipedia-artikel over de Nederlandse pedofielenvereniging Martijn. De toon en inhoud van het artikel verraden grote partijdigheid, maar omdat de auteurs van het artikel zich verschuilen achter pseudoniemen als Reizende Roel en Xyboi is het onmogelijk om te achterhalen welke achtergrond ze hebben.” No shit, sherlock.

Maar de aanleiding van het verhaaltje in NRC is het 300.000^e stuk op Wikipedia. Er is geen enkele journalistieke noodzaak om een zijsprongetje te maken naar het Wikipediastuk over Martijn, niet eens een echt goed voorbeeld van een slecht of partijdig Wikipedia-artikel, en en passant twee mensen uit te maken voor kleuterneuker. En toch is dat precies wat er gebeurt.

Auteur van het artikel is Marie-José Klaver, die beslist geen onbekende is van Karman. Als je dezelfde journalistieke norman hanteert als Klaver, hoeveel meer heb je dan nog nodig om er een sappig ‘waar rook is, is vuur’-verhaal van te maken? Iets over vriendjespolitiek en de arrogantie van ‘kwaliteitsjournalistiek’? Want tenzij dit nieuws zo groot wordt dat geen krant er nog omheen kan, gaat de NRC vrolijk over dit voorval zwijgen. En dat is niet per ongeluk.