Neonroze

Er was een tijd dat ik helemaal weg was van Apple computers. Ze waren stabieler, sneller, beter en mooier dan Pc’s, en alles wat niet deugde aan Windows deugde wel aan het operating system op de Mac. Waar Microsoft zijn monopoliepositie misbruikte om al zijn concurrenten de markt uit te drukken, hield de Apple Corporation zich bezig met computers bouwen.

Daarna was ik een tijd fel tegen Macs. Ze gaven veel te weinig bang for your buck, het operating OS X haalde het niet bij Windows XP en ze waren lelijk. Overigens ben ik er nog steeds van overtuigd dat mensen die nu een iMac hebben over tien jaar beschaamd lachen als ze zichzelf op een oude foto achter zo’n ding zien zitten. Die computers zijn niet zo bar veel smaakvoller dan de neonroze uniseksjoggingpakken van parachutestof waarvan veel mensen het liefst vergeten dat ze ze écht gedragen hebben.

Hoewel ik nog steeds geen Mac-fanaat ben, heb ik ook weinig zin om met religieus fanatisme Bill Gates te gaan verdedigen. En op een bepaalde manier heb ik juist ontzettend veel bewondering voor Steve Jobs. Vooral voor de manier waarop hij Apple in het algemeen, en de iPod in het bijzonder, de aura heeft gegeven die het nu heeft.

Het doosje heeft een marktaandeel van bijna 75 procent, maar straalt een zelfbewuste, individualistische hipheid uit. Waar Microsoft highbrow artiesten als Brian Eno en Robert Fripp de riedeltjes voor Windows laat componeren, weet Apple zijn avant-gardistische imago te versterken door hyperidool Bono de reclame te laten doen. Hoewel de iPod niet uitgesproken mooi is, vindt iedereen het design van de witte plak geweldig en probeert iedere fabrikant van MP3-spelers zijn producten zoveel mogelijk op de iPod te laten lijken. En dat een op de computer aangesloten iPod, in tegenstelling tot veel andere (goedkopere) MP3-spelers, zich niet gewoon als externe harde schijf gedraagt, daar klaagt niemand over. Waar zelfs het corporate image van de technohippies van Google haarscheurtjes begint te vertonen, blijft de witte rechthoek een onaantastbare icoon.

Denk aan neonroze parachutestof. En lees deze column in 2016 nog een keer.

Vliegtuigongeluk

Beroepsmatig ben ik nog wel eens aanwezig bij een duikcursus. Als je je allereerste duiklessen volgt, moet je daarbij een aantal kunstjes leren voor je eigen veiligheid en duikplezier, en dat van anderen. Eén kunstje gebruik je alleen bij een raar noodgeval: als je masker van je gezicht afraakt. Je moet in dat geval:
- rustig blijven ademen.
- het masker vastpakken.
- het masker weer op je gezicht zetten, bandje achter je hoofd.
- het water het je masker blazen door de bovenkant tegen je voorhoofd te duwen, en door je neus uit te blazen.

Klinkt eenvoudig, niet? Is het ook. Over deze vaardigheid kan ik echter drie dingen zeggen:
1) Geen hond kan het in één keer. Het is eng, je krijgt chloorwater in je neus, het masker loopt weer vol, whatever. Je moet hem oefenen tot hij saai wordt, want dan kan je hem.
2) Het komt nooit of te nimmer voor dat je masker van je gezicht afgaat.
3) Maar als je het kunstje niet kan, krijg je geen duikbrevet.

Nou zat ik gisteren in het vliegtuig, en daar werd een veiligheidsvoorlichting gegeven. Jullie kennen hem: er zit een reddingsvest onder de stoel voor het geval het vliegtuig netjes op water landt. De stewardess doet het één keer voor.

Elke keer als ze dat doen wordt ik diep en diepcynisch over de veiligheid in vliegtuigen. Diezelfde mensen (mijzelf incluis) die in een kraakhelder zwembad met een getrainde instructeur voor zich nog niet eens een maskertje kunnen klaren zonder dat geoefend te hebben, moeten dat reddingsvest aandoen. In een neerstortend vliegtuig, terwijl hun tas in de weg ligt, in het donker, met overal gillende mensen om zich heen. 'Als hij niet vanzelf opblaast, kun je het vest zelf met lucht vullen dankzij het pijpje aan de zijkant', zeggen ze er nog bij. Yeah right.

Veiligheidsprocedures, of dat nou het klaren van een masker is of het aandoen van een reddingsvest in een noodsituatie, moet je oefenen. Het feit dat je dat in een vliegtuig niet mag doen, betekent dat het de vliegtuigmaatschappijen òf niet interesseert of ik de vlucht overleef, òf dat de kans op een succesvolle landing op het water zo klein is dat die oefening er allang niet meer toe doet. Mijn voornemen is om voortaan bij elke vlucht even te oefenen met het reddingsvest onder mijn stoel: daar kunnen de stewardessen onmogelijk tegen zijn.

Ingenieurs in de zaal?

Ik ben terug van vakantie! Allereerst natuurlijk grote kudos voor Kevin, die eigenhandig dit blog draaiende heeft gehouden. Ten tweede dank aan alle bezoekers die langs zijn gekomen om zijn stukjes te lezen: we gaan er gewoon weer hard tegenaan de komende weken, en hopen oprecht dat onze vakantie ons geen strafpunten oplevert voor onze deelname aan de Battle of the Blogs.

Ten derde wil ik graag even kankeren. Niet alleen bussen en treinen zijn kut, vliegtuigen zijn zo mogelijk nog kutter. Of liever gezegd: vliegvelden zijn kutter. Ik ging vanmorgen om negen uur 's morgens de deur uit bij mijn logeeradres in London, en ik kwam om half zes 's avonds aan in Utrecht. Minus een uur tijdsverschil kom ik dan op zeven en een half uur reistijd. Als er een tunnel was geweest (en ik een rijbewijs had gehad), had ik het in de helft van die tijd kunnen rijden.

Dat vliegen zelf is het probleem niet, het is al dat geëikel eromheen. Inchecken, bagage dumpen, security, paspoort laten zien bij de gate, verplicht een half uurtje vervelen, nog een security-poortje door, paspoort nog een keer laten zien, boarding pas laten zien in het vliegtuig, vertraginkje. Vlucht van veertig minuten. In de rij voor de paspoortcontrole, dertig minuten wachten op je bagage, douane, trein naar Duivendrecht net vertrokken. Als ik met de trein naar Duitsland ga hoef ik alleen maar een kaartje te kopen en kan ik zo instappen - wat is er zo bijzonder aan vliegtuigen dat ik een drievoud van mijn reistijd in rijen sta of mij loop te ergeren?

Vliegtuigen zijn bovendien hartstikke slecht voor het milieu. Zeker voor dit soort korte vluchten gebruiken ze twee keer zoveel brandstof per passagier als auto's. Het is daarom tijd voor een ambitieus plan: een tweede kanaaltunnel, van Zandvoort hup in één keer naar Londen. Iedereen is sneller waar hij wezen moet, en dat komt weer ten goede aan de economie. Het is beter voor het milieu, en omdat het een absolute recordhouder op tunnelgebied zal zijn, zullen er nog toeristen op afkomen ook. Kost een paar miljard, maar dan heb je ook wat - iets dat je van JSF's moeilijk kunt zeggen.

Zijn er ingenieurs onder onze bezoekers die uit kunnen leggen of dit project technisch haalbaar is? Is er een onoverkomelijke reden dat dit wereldwonder er niet kan komen? Zo nee, dan ben ik bereid om mijn eerste bijdrage te leveren: geheel kosteloos zal het project de naam Bart-Tunnel mogen dragen.

Lalaaliedje

Bij verkiezingen horen liedjes. We zien meestal lijsttrekkers die bij een of ander bekend nummer een dansje doen en waarbij dat nummer een slogan wordt.
Niet altijd gaat zoiets even goed, zo konden vorig jaar de rolling stones zich behoorlijk opwinden toen hun nummer Angie gebruikt werd om grafgezicht Angela Merkel van de duitse Christendemocraten te promoten.

Alhoewel politici uit de Tweede Kamer momenteel weinig te zoeken hebben in de gemeentes, denken zij er kennelijk toch anders over. Ze lopen door het land en tv- en radioprogramma's zijn gevuld met de kopstukken. Geluiden van Kamerleden die niet normaal zijn krijgen we ook uitgebreid te horen, waarna er een uitleg gegeven wordt voor een reuzegrote affiche met Partijlogo erop.

Maar we moeten ook de jeugd bereiken. Terwijl burgermeester Leers op eigen wijze samen met de Heideroosjes pleit voor de legalisering van wiet, dachten christendemocraten dat zoiets misschien wel eens een goede zet zou kunnen zijn. Zo kunnen we nu 'de Don' horen rappen over het verderfelijke Nederland waar geblowd wordt en dat dat slecht is. Het zou een antwoord moeten zijn, maar het komt wel precies op het juiste moment voor de verkiezingen...

Wat mij alleen het meest verbaasd is dat 'de Don' met zijn antidrugsliedje begeleid wordt door een, naar mijn vermoeden, groep Marrokaanse jongeren. Niks mis mee. Alleen is dit niet net een groep juist vaker dan gemiddeld (op straat) aan het blowen is?

Mondkapjes

Nederland slaat massaal mondkapjes in, zo meldt het ANP> Ik vraag me af waarom... Volgens het bericht is het aantal bestellingen massaal toegenomen sinds minister Veerman bekend maakte dat de vogelgriep ook naar Nederland zal komen.

Worden we dan echt een maatschappij die massaal met mondkapjes over straat gaat lopen? Het mooie van de huis, tuin en keukenmondkapjes is dat de goede dingen niet veel uithalen. Ze zijn vooral fijn als het stoffig is of nemen wat roet weg (wat een reden is waarom men in veel Aziatische steden met de kapjes over straat loopt). Ten tweede zie je artsen ermee rondlopen (bij ER en Chicago Hope), maar die hebben ze juist aan om de patient die ze aan het behandelen zijn niet te besmetten en niet andersom.

Enkele jaren geleden kreeg ik een geweldige bijbaan, ik mocht dierenartsen helpen die boerderijen gingen bezoeken in de gebieden waar mond en klauwzeer was geconstateerd. Om besmetting te voorkomen moest je auto elke keer over matten heenrijden en moest deze bovendien schoongemaakt worden. Je moest je kleding (inclusief ondergoed) naar de kookwas brengen na een bezoek, zelf moest je je uitgebreid met antibacteriele zeep wassen en bovendien kreeg je twee pakken over je reguliere kleding aan. Deze pakjes werden destijds aangeduid als maanpakken, ze bevatten namelijk ook 2 mondkapjes, en die moesten ook massaal worden verwisseld.

Mijn vermoeden? Er komt sowieso vogelgriep naar Nederland. Dan komen er weer massale ontruimings- en onderzoekteams die allemaal desinffectie en mondkapjes nodig hebben. De verantwoordelijken zijn nu mondkapjes aan het bestellen en niet zozeer je buurman... Maar ja, we willen sensatienieuws tegenwoordig

Wil ik nette straatjes?

Vroeger was alles beter. Vroeger waren politici eerlijker. Vroeger was een biertje goedkoper. Vroeger ja vroeger.

Vandaag moest ik ook aan vroeger denken, echter was het deze keer niet zo'n mooi vroeger. Als ik terug denk aan de jaren 80, in tijden wanneer mijn leeftijd nog met één cijfer aan te duiden was, denk ik aan veel mooie dingen zoals feestjes en andere leuke dingen. Echter was het een rottijd. Er was veel werkeloosheid (meer dan tegenwoordig) en veel armoede, maar vooral: het zag er in Nederland aanzienlijk anders uit dan tegenwoordig.

Films die Nederland laten zien, laten altijd de ideale tijd van de jaren vijftig zien. Nette straatjes, iedereen een duidelijk uniformpje aan en iedereeen zegt gedag. De jaren tachtig zie je niet zo vaak in films van tegenwoordig. Jaren-80 films zelf laten echter vaak een ellendig beeld zien, maar wel een realistische.

Want hoe zag het er destijds uit? Asfalt was in, de straten (ook de binnenstad van Utrecht) waren veelal bekleed met asfalt. Hondenpoep was veel meer een issue dan tegenwoordig, het lag er letterlijk vol mee. Overal zag je graffiti en ten slotte: er was veel meer vandalisme.

Terwijl we het tegenwoordig meestal over voetbalvandalen hebben of andere groepen van aanwijsbaar 'tuig' die dingen slopen, is het anonieme vandalisme veelal verdwenen. Af en toe een scratch in een treinruit, hier en daar eens een tag in de stad; het is er nog wel, maar vergeleken met het mooie vroeger is het marginaal....

Vandaag stond ik te wachten in de resten van een bushokje. Alleen het metalen frame stond er nog, al het glas was verdwenen net zoals het reclameblok. Typisch iets wat je in de jaren 80 (in de stad) vaak zag...

Mijn punt? We zeuren veel dat het slecht gaat, Nederland is een walgelijk perfecte en nette staat geworden. Om hangjongeren te weren hebben we buurthuizen en opvangplekken gebouwd, we smeren graffitiwerende lagen op onze huizen en een trein die besmeurd wordt, wordt nog dezelfde avond schoongemaakt.

Een Australiër die ik afgelopen weekend sprak: Nederland was in mijn ogen altijd het rebelse land waar alles kon en mocht, ik had dus wel verwacht dat het een beetje een (gepast) zooitje zou zijn. Ik kwam uit Rome, daar was herrie, zooi en alles liep door elkaar, ik kwam aan in Nederland, stapte in een trein die op tijd vertrok (wij zeuren al over 15 minuten vertraging, maar dat wordt in het buitenland meestal als geen vertraging beschouwd) en kwam aan in Utrecht. Ik zag alleen maar rechtgesnoeide gezonnetjes, auto's die geen herrie maakten en schuwe mensen die snel hun perfecte schone huisjes invluchtten...

Vroeger was alles beter, maar misschien ook niet, het is maar waar je naar kijkt. Kennelijk vinden we de nette jaren 50 straatjes ideaal, want dat zegt de tv en de tv heeft altijd gelijk... Onze straatjes zijn nu ook netjes: dus ideaal!

Al het glas en alle gebroken stukken van het bushokje waren trouwens al netjes door de reinigingsdienst verwijderd....

Erop uit

Zowel Bart en ik zijn volgende week voor zaken naar het buitenland, dus het zal hier even wat stiller zijn dan normaal. Geeft niks, kunnen jullie ook eens iets nuttigers doen dan de hele dag blogs lezen. Vanaf 26 februari zal alles weer bij het oude zijn, dus er is geen reden voor ongerustheid.

Zaken

Voor de gamefanaten is Grand Theft Auto (GTA) al jaren een begrip. Maar ook de meeste mensen die niets moeten hebben van computerspelletjes, zullen gehoord hebben van de laatste telg uit de serie van spellenuitgever Take Two. GTA: San Andreas heeft het nodige stof doen opwaaien.

De speler kruipt in de huid van Carl Johnson, een nigga uit een ghetto in de fictieve stad San Andreas. Er zijn allerlei missies te volbrengen, maar het is ook mogelijk om doelloos rond te toeren door de stad en auto’s te kapen, willekeurig mensen dood te schoppen, steken of schieten en hoertjes op te pikken. De missies hebben niet zelden iets te maken met bende-oorlogen, drugs of moord.

Een hoertje oppikken gaat als volgt: je laat haar in je auto stappen en rijdt naar een rustig plekje. Daar begint de auto heen en weer te wiebelen, eerst langzaam, dan steeds sneller, sneller, sneller, en… Vervolgens betaal je het hoertje en stapt ze uit de auto. Als je een beetje slim bent stap je ook uit, schiet je de hoer door het hoofd en pak je je geld weer terug.

Dat is dus allemaal heel smaakvol en subtiel, maar in het spel zit ook een expliciete seksscène. Normaal gesproken is die niet beschikbaar, maar met een klein programmaatje is daar verandering in te brengen. Over de rel die hier het gevolg van was, is al geschreven wat er over te schrijven valt.

Maar nu zijn ook de aandeelhouders van Take Two boos. Naar eigen zeggen zijn ze inkomsten misgelopen door de rellen rondom San Andreas.

Het is een prachtpremisse voor het meest botte en cynische spel aller tijden: je speelt een rijke, blanke aandeelhouder die belegt in films en spellen waarin gangstaz, porno en geweld centraal staan. Je troggelt zestienjarige gamertjes hun zakgeld af, behalve als hun puriteinse ouders bezwaar maken tegen een tiet of een penis. In dat geval klaag je de producent aan, omdat die het gewaagd heeft minderjarigen bloot te stellen aan immorele rotzooi. “Decent Business” lijkt me wel een mooie titel.

Schreef

Aanleiding voor de column van vandaag: Het Debye-instituut van de UU gaat van naam veranderen. Meneer Debije was weliswaar een gerespecteerd wetenschapper (Nobelprijs!), maar ook een tikkeltje fout. Had een zuiveringslijst opgesteld: alle Joodse wetenschappers op een rijtje. Uit eerbetoon aan mijn collega's bij het U-blad kies ik voor een vertrouwde stijlvorm.

De zonovergoten bestuurskamer van een universiteit in het midden des lands. Terwijl de voorzitter van het college van bestuur twijfelt of het Ayatollah Khomeini-instituut voor islamstudies er nu wel of niet moet komen, stormt de rector magnificus binnen.

"Hallo, collega"
-"Hallo meneer de rector. Misschien kunt u mij adviseren? Ik vroeg mij af of het verstandig was om het Marc Dutroux-centrum voor sexualiteitsbeleving nu wel of niet naar Utrecht moest komen"
"Dutroux? Maar die leeft toch nog?"
-"Waarom maakt dat uit, dan?"
"Welnu, als iemand nog in leven is, bestaat er altijd de kans dat hij iets gaat doen dat latere generaties tegen de borst stuit. Daarom worden er ook geen straten naar levende mensen genoemd."
-"Dat is naar, want ik wilde het Debije-instituut gaan omdopen naar het Martinus Veltman-instituut. Het aantal dode topnatuurkundigen in Utrecht is namelijk vrij dun gezaaid."
"Moeten we het wel omdopen? De president van Iran, een bekende topwetenschapper naar wie ik zeker nog een instituut wil vernoemen, stelde laatst dat de holocaust een fabeltje is. Als dat klopt, kan Debye er ook geen schuld aan hebben."

-"Maar de publieke opinie is tegen ons. Ik denk dat we niet onder een naamsverandering uitkomen."
"Er zijn echter, zoals je heel scherpzinnig opmerkte, geen dode Utrechtse natuurkundigen die in aanmerking komen. Het is al erg genoeg dat we onze andere gebouwen hebben vernoemd naar wetenschappers waar nog nooit iemand van heeft gehoord, maar juist onze Nobelprijswinnende natuurkundigen moeten in een gebouw met een Naam werken!"
-"Dan zit er niets anders op. Professor Veltman is toch al met pensioen - ik zal regelen dat hij vannacht nog aan een mysterieuze doodsoorzaak overlijdt."
"Een uitstekende keuze, meneer de voorzitter."
-"Graag gedaan, meneer de rector. Alles voor een universiteit van naam!"

Spelen

Maandag kwam ik om vijf over acht aan op Utrecht Centraal. Normaal gesproken haal ik mijn trein (8:07) dan nèt, als ik flink doorsprint. Dat kon maandag niet, want de NS heeft een hindernisbaan gebouwd op het station. Een waar Heineken House is aangelegd in de hal, en het slalommen tussen de bankjes en aan het grote scherm vastgelijmde daklozen kostte me precies die ene minuut teveel. Allemaal de schuld van de Olympische Winterspelen.

In tegenstelling tot de Utrecht Centraal slalom zijn de Winterspelen zo’n beetje het meest overschatte sportevenement op deze planeet. Schaatsers krabbelen twee aan twee de baan over, skiërs zoeven om de beurt de berg af. De ene echte kijksport is het ijshockey, waar alle ècht goede sporters zorgvuldig van de Spelen worden geweerd.

Terwijl ik moordzuchtig een half uur lang wachtte op de volgende trein, schoten mij de Winterspelen Nieuwe Stijl door het hoofd. Schaatsers die met zijn twintigen gelijk over een bevroren meer worden gejaagd, terwijl ze wanhopig de landmijnen moeten zien te ontwijken. Biathlon in twee teams tegen elkaar – desnoods met paintballguns. Naakt snowboarden, een nieuwe kruising tussen kunstschaatsen en karate, en bobslee-wedstrijden met twee banen, waarin het doel is om bij de botsing met het andere team zoveel mogelijk schade aan te richten.

Ook dit jaar komt het er niet van, mede omdat Nederland volzit met mensen die – blijkbaar ten gevolge van een erfelijk hersendefect – in staat zijn om twintig saaie schaatswedstrijden na elkaar aan te zien. Maar waarom ze dat op Utrecht Centraal moeten doen blijft mij een raadsel.

Spelling

Wanneer kun je zeggen dat je de Nederlandse taal beheerst? Als je weet hoe je het kofschip moet gebruiken? Als je weet dat het “ten langen leste” en “te zijner tijd” moet zijn? Als je zonder spieken woorden als phimosis, antimakassar en donquichotterie foutloos kunt schrijven? Of als je wel zo’n beetje weet waar de punten en de komma’s horen, en voor triviale dicteewoorden naar vandale.nl of woordenlijst.org surft?

Zouden er mensen zijn die niet weten wat er bedoeld wordt met VUT, terwijl ze wel weten wat de vut is? Die bij het woord Eskimo onmiddellijk denken aan een in bont gestoken Inuit in een iglo, maar glazig beginnen te kijken als iemand het over een eskimo heeft?

Je moet toch wel een apart soort kommaneuker zijn om überhaupt te weten dat cao met kleine letters geschreven dient te worden, en een vervelende zeiksnor om erover te vallen als iemand het als CAO schrijft. Daarom snap ik de initiatiefnemers van het Witte Boekje ook niet zo goed.

Als de wijze mannen en vrouwen die zich eens in de zoveel tijd over de Nederlandse spelling buigen met nieuwe regels komen, volgt er altijd protest. De nieuwe regels zijn te moeilijk, te makkelijk, te anders of gewoon stom. De partijen achter de witte spelling vinden de nieuwe regels, die deze zomer in moeten gaan, inconsistent en onlogisch. Dus gaan ze –lekker puh- hun eigen spellingsregels hanteren.

Dus als de krant het op 1 augustus 2006 over het Kerstfeest heeft in plaats van het kerstfeest, is dat geen spelfout, maar een opzettelijke overtreding van de nieuwe regels. Net zoals wanneer het over coëxistentie gaat in plaats van co-existentie, of andersom, want welke regels nu van wie zijn wordt ook op de site niet heel duidelijk uitgelegd.

Het maakt geen drol uit of je reïntegratie of re-integratie leest, beide woorden doen hun werk prima. En welke variant uiteindelijk de harten van de mensen gaat winnen? Geen, waarschijnlijk. Afgezien van Taalunionisten en Witte Spellers hebben de meeste mensen hun ziel allang verkocht aan de F7-toets.

Hoe Bus-chauffeur ben jij?

Test het zelf met de GVU-sollicitatie-quiz!

1. Er rijden vier bussen per uur vanaf het eindstation naar Utrecht Centraal

a) Stipt elk kwartier een bus!
b) Kan wel eens uitlopen, er rijdt nog meer verkeer door Utrecht.
c) Lekker met zijn vieren koffieleuten en dan snel achter elkaar naar Utrecht Centraal, want daar is dan gezellig de koffiepauze met de rest van de chauffeurs.

2. Ik moet naar de Ramstraat, kunt u mij helpen?
a) Geen probleem, dat is bij halte Oorsprongpark eruit, dan naar rechts en bij de rotonde de tweede afslag. Ik roep u als we bij de halte zijn!
b) Iek nie weet wahr iess.
c) Besliste knik, om vervolgens keihard door te sjezen naar een waaierig industrieterrein, alwaar u de passagier uitkaffert omdat hij te weinig strippen heeft gestempeld.

3. Hoeveel strippen van het stadion naar Utrecht Centraal?
a) Twee
b) Drie
c) Willekeurige rammen op de strippenkaart - als ze te stom zijn om de stempelautomaat te gebruiken, verdienen ze dat

4. Goedemorgen, bus-chauffeur!
a) U ook een goede morgen!
b) Vriendelijke knik.
c) Boze blik door de voorruit: als u met mensen wilde praten was u wel telemarketeer geworden.

Heeft u minstens één keer A geantwoord? Helaas, dan bent u niet uit het juiste hout gesneden. U mag niet voor de GVU werken, en al helemaal niet aan de slag bij ons grote voorbeeld.

Een mooie kerncentrale

Onze behoefte aan energie blijft groot. Ons avondeten moet ten slotte warm zijn, net zoals het huis waarin dat eten wordt bereidt. En alhoewel onze maaltijden steeds meer op de keuken van vreemde culturen gaat lijken, is het niet zo dat we de gewoonte willen overnemen om eerst ook naar hout te sprokkelen om het goedje klaar te kunnen maken.

Nederland wil graag vooruitstrevend lijken met windmolens en een zogenaamd hoog percentage van groene energie gebruikers. Echter weet ik in mijn buurt geen windmolenparken te vinden, laat staan zonne-energiecentrales... Dat milieuvriendelijke is dus nog ver te zoeken. Daar komt ook nog eens bij dat onze energiebehoefte nog steeds aan het groeien is.

D66 wilde bij de vorige verkiezingen niet dat Borsele open bleef na 2013, een van de redenen waarom ook 'veel' mensen kozen voor deze partij, waaronder ondergetekende. Inmiddels ben ik, net zoals D66, van dit standpunt afgestapt. Het milieu is voor mij erg belangrijk, des te meer een reden om de centrale open te houden, voorlopig tenminste. Het zou namelijk een mooie overbrugging kunnen vormen tot we tot de werkelijke oplossing komen...

De oplossing voor het energieprobleem is iets waar al 30 jaar over wordt gesproken, maar waar men pas recentelijk in is gaan investeren. De bouw van werelds eerste fusiereactor zou gerealiseerd moeten worden in 2015. Helaas is dit een reactor die weinig energie zal leveren voor de gemiddelde consument, aangezien het een testmodelletje is dat 10 miljard mag kosten. De eerste grote wel energieleverende centrale zal echter gebouwd worden vanaf (sorry niet zeker) 2012 en gerealiseerd worden rond 2030, waarschijnlijk in het zuiden van Europa. En tadaa, we hebben en masse stroom, met maar een fractie radioactief afval van een kernreactor. Voordeel is dat dat goedje maar zo'n 50 jaar radioactief zal blijven...

Blijft mijn vraag waarom Van Geel een tweede kernsplijtreactor wil gaan bouwen. Het bouwen duurt weliswaar niet zo lang als de bouw van een fusiereactor, maar erg veel zal het niet schelen...

Misschien is het toch omdat Nederland niet logisch kan nadenken. We hebben ten slotte in Nederland ook alleen maar windmolens met drie wieken, terwijl twee wieken meer stroom oplevert. Maar de Nederlander vindt die niet zo mooi, dus kiezen we logischerwijze maar voor drie wieken...

Zeevarkens

Gisteren is er bij het strand van Camperduin een bruinvis aangespoeld. Waarschijnlijk heeft u er niets over gelezen in het nieuws, want er stranden de laatste jaren steeds meer bruinvissen in Nederland - bijna elke dag eentje. Er zijn mensen die dan uitgebreide reddingsoperaties opzetten, omdat ze het zo zielig vinden.

Sinds Flipper zijn zeezoogdieren verflikflooid tot zwemmende knuffels. In het volksgeloof zijn ze net zo slim als mensen, ook al blijkt daar nooit iets van als je ze gaat onderzoeken. Als je voorzichtig oppert dat het blije kutbeesten zijn, die aan groepsverkrachting doen en iedereen de zenuwen geven met hun klepperende geluid, wordt je vol afschuw aangekeken.

In mijn ogen is het hoog tijd dat we naar een cultuuromslag gaan: de tonijn is inmiddels uitgestorven in de Noordzee, de kabeljauw dreigt erachteraan te gaan. Mede daardoor hebben de bruinvissen meer te eten en komen er daar steeds meer van, vandaar ook dat er steeds meer aanspoelen op onze stranden. Als we nou eens bruinvis gingen eten, in plaats van met uitsterven bedreigde dieren?

In het Duits heten bruinvissen - technisch gesproken geen dolfijnen maar hele kleine walvissen - Schweinswale: varkenswalvissen. Een veel mooiere naam, die de lading prachtig dekt. Negentig kilo lekker vet vlees, en het komt zo je strand opgespoeld! In Engeland was er vroeger zelfs een wet die stelde dat de tong van elke aangespoelde bruinvis automatisch eigendom was van de koning. De delicatessen komen het stand opgespoeld, en wij brengen ze naar Naturalis of Harderwijk!

Die bruinvis van gisteren is in elk geval in het Dolfinarium terecht gekomen, en gaat het waarschijnlijk overleven. Misschien dat er een fokprogramma opgezet kan worden, ten bate van Nederlandse supermarkten?

Alwéér D66?

Ja, echt waar. Niet alleen Opdat Wij Niet Vergeten, maar ook omdat ik sinds vandaag op de hoogte ben van het bestaan van Rein Jan Hoekstra. Hoekstra is niet alleen lid van de Raad van State, maar ook van de Nationale Conventie. En de Nationale Conventie is in het leven geroepen door Alexander Pechtold.

We weten allemaal dat Pechtold tot taak heeft het excuuspluche van de democrazi’s bezet te houden. Dat hij niet gewoon stil zit en z’n bek houdt is nog tot daar aan toe, maar dat hij meent dit soort theekransjes bij elkaar te moeten roepen om zijn non-functie nog een beetje kleur te geven is jammer van het geld.

De deelnemers aan de Nationale Conventie komen uit het maatschappelijke middenveld, dat, zoals we allemaal weten, bestaat uit louter academici die een alfastudie hebben gedaan. Historici, filosofen, politicologen, enfin, van die maatschappelijke middenvelders die we allemaal wel kennen van de supermarkt of de voetbalclub. Er zit zelfs een allochtoon bij: half Egyptenaar, prominent PvdA-lid en bestuurslid van het Forum voor Democratische Ontwikkeling. In hem herkennen we natuurlijk Ahmet, die zich geregeld in ons portiek ophoudt.

Het is fascinerend dat iemand die zich afvraagt wat er mis is met de democratie een denktank samenstelt die bestaat uit dit soort überintellectuelen. Sowieso, een denktank samenstellen is onzin. Tijdens het debat over Uruzgan besloot Pechtold, die tot dan toe toch zo’n grote bek had gehad, geen mening te hebben. Niet omdat hij geen mening had, maar omdat de integriteit van het kabinet (en daarmee zijn eigen warme plekje) hem liever was dan duidelijkheid naar de burger. En het Paasakkoord was de finale van een gênante vertoning waarin Pechtolds partij een hoofdrol speelde.

Mensen als Alexander Pechtold zijn de reden dat de kiezer zijn vertrouwen in de politiek verliest: de minister lult maar wat, en als het spannend wordt gaat het plots over compromissen en katholieke oplossingen. Dat kan soms onvermijdelijk zijn, maar als je het elke keer opnieuw doet, bén je onbetrouwbaar. Daar kunnen geen tien denktanks iets aan veranderen.

China

Vandaag bereikte ons het gerucht dat deze site vanuit China niet bezocht kan worden. Waren we even offline of gaat zelfs dit miezerige blogje niet voorbij aan de almachtige censors?
Als er hier mensen komen vanuit China, geef dat dan even aan in de comments alsjeblieft.

Tekeninglijers en Vlaggen

Morgen is de grote dag! Alle boze moslims van Nederland mogen zich verzamelen op de Dam, om hun woede over een paar spotprentjes te uiten. Ik was eigenlijk van plan om te voorspellen dat het een grote grap zou worden: anderhalve schoolklas vol naffertjes en het ene overgebleven lid van AEL Nederland, verzuipend op de enorme leegte van de Dam. Drie keer zoveel journalisten als demonstranten, en een boze strijdkreet die wordt gesmoord door een groepje Amerikaanse toeristen dat niet op ridicule hakbars zit te wachten.

Nu weet ik het niet meer zeker: in het normaal zo vrolijke en authoritaire Maastricht kwamen al 150 vlagverbrandertjes opdraven. Goed nieuws voor morgen: de Deense vlaggen zijn nog niet uitverkocht! Voor de pyromanen in Libië en Syrië is de Deense vlag natuurlijk ook een eitje. No Way dat je daar midden in de woestijn makkelijk aan Deense vlaggen komt, maar met een rode lap en wat witte verf kom je een heel eind. Even doe-het-zelven, maar dan kan je agressie ook op traditionele wijze uiten.

Ik zou graag de kranten van Cambodja, Kiribati (om maar eens een land te noemen waarvan ze sowieso geen vlaggen op voorraad hebben), Spanje en Canada op willen roepen om de cartoons af te drukken, teneinde de huisvlijt in het Midden-Oosten tot grotere hoogten te stuwen.

Overigens: een korte Google-tocht wijst erop dat het in dit land strafbaar is om de nationale driekleur in de hens te steken. Vreemd, vreemd, vreemd. Een land waarin je holocaust grappen mag maken, de profeet Mohammed af mag beelden, politici belangenverstrengelende baantjes mogen hebben, wiet, prostitutie, abortus en euthanasie legaal zijn. Maar het in de fik steken van een stukje stof gaat te ver. Het is natuurlijk een stompzinnige manier van communicatie, en het moge duidelijk zijn dat de tekeninglijers mijn sympathie niet hebben, maar het verbranden van een vlag moet kunnen. Is moeilijker dan je zou denken, trouwens...

OZB

Vorig jaar rond deze tijd huppelde ik vrolijk door mijn woning (een huppeltje heen en een huppeltje terug) toen er een brief van de gemeente op de deurnmat viel. Blij, in mijn toen nog relatief nieuwe woninkje waarvoor ik onbezorgd elke maand kon betalen, kreeg ik toen met iets te maken waar ik alleen ooit vaag iets van gehoord had.

Ik moest onroerende zaken belasting (of kort: OZB) betalen. Iets wat ik niet verwacht had en wat voor mij een extra rekening betekende die hoger was rekening dan mijn huur. Het was dus een soort 13e maandhuur. Een jammerlijke procedure om dit kwijt te laten schelden loopt na een jaar nog steeds. Kennelijk is het moeilijk om te begrijpen dat iemand die alleen leeft van een IBG lening niet echt veel kosten kan hebben.

Dit jaar is het gebruikersdeel van de OZB afgelast, wat meteen zorgt voor een daling van de inflatie deze maand. Gemeenten werd beloofd dat ze geld van het rijk zouden krijgen ter compensatie voor het verlies van deze gelden. Het besluit om de OZB af te lassen werd genomen voordat er meevallers waren, dus daar zal het geld niet vandaan komen. Blijft de vraag waar het geld wel vandaan komt. Mijn vermoeden wat de overheid zal zeggen (net voor de verkiezingen): laten we de dertiende maandhuur betalen door het dertiende maandsalaris nog sterker te belasten. Een extra geldsom waar veel mensen jaar in, jaar uit steeds weer op rekenen... Maar ach, ze belasten de alcoholvrije fles wijn uit het kerstpakket toch niet meer...

Import

(Deze post is eigenlijk van Iknik, die vergeten was hem even online te plempen - BB)

De kant kiezen van de Verenigde Staten, Monsanto én de Wereldhandelsorganisatie (WTO) is om een heleboel redenen niet gemakkelijk voor me. Jammer maar helaas, ze hebben gewoon gelijk.

Van 1998 tot 2004 gold er in de EU een importverbod voor genetisch gemodificeerde organismen (GMO’s). Sinds twee jaar worden ze weer mondjesmaat toegestaan op de Europese markt, maar sommige landen willen nog steeds niets weten van bepaalde soorten GMO’s. Ook is het de vraag of de manier waarop nieuwe producten door de EU beoordeeld worden wetenschappelijk gezien wel door de beugel kan.

De importrestricties hebben geleid tot allerlei gruwelijke misstanden. Zo maakte Monsanto minder winst en werd Amerika geconfronteerd met een handelsbarriére die de EU enkel en alleen had opgeworpen om de meerderheid van haar bevolking een plezier te doen.

Ik heb nooit begrepen waarom de term Frankensteinvoedsel zo is aangeslagen. Genetisch gemodificeerd voedsel is niks enger of Frankensteiniger dan voer dat “gewoon” eeuwenlang gekruist is. En net als gewoon voedsel mogen GMO’s niet barstensvol bestrijdingsmiddelen zitten.

Wel heb ik m’n bedenkingen bij het effect van GMO’s op ecosystemen. Maar ja, dat geldt ook voor auto’s, vliegtuigen en plastic. Die zijn niet verboden in de EU, en dat is terecht: mensen kunnen ervoor kiezen een zuinige (of geen) auto te kopen, niet te vliegen en geen producten te kopen waar drie lagen verpakkingsmateriaal omheen zit. Fabrikanten moeten tegenwoordig duidelijk aangeven of ze GMO’s hebben gebruikt voor hun product, dus mensen kunnen er net zo makkelijk voor kiezen om geen Frankensteinvoedsel te kopen.

Nog belangrijker: als de EU een importverbod mag instellen op basis van onderbuikgevoelens in plaats van op wetenschappelijke of humanitaire gronden, dan mag Amerika dat ook. Heersende onderbuikgevoelens bij de zittende Amerikaanse regering zijn bijvoorbeeld dat abortus, homoseksualiteit, euthanasie en marihuana verderfelijk zijn. Dus waarom zou het landen die zich met dat soort zondige zaken bezighouden niet onder druk kunnen zetten door middel van een importverbod? In elk geval eentje, om een voorbeeld te stellen voor de rest. “Hmmm, welk land zullen we daar eens voor uitkiezen?”

Arbitraire importverboden zijn een slecht idee. Laat de GMO’s maar komen!

Bloggies (II)

We hebben niet voor niets geld uitgegeven aan het boekje van Elsbeth Etty: Iknik.blogspot.com heeft een nominatie voor een Bloggie in de wacht gesleept!
Onze site is genomineerd in de categorie 'beste politieke blog', waarin wij de nodige concurrentie te vrezen hebben: Geenstijl, Sargasso, en de baas van de Sjekkiesrokende Paupers dingen ook mee.

Uiteraard zou ik even willen kankeren dat het een grote schande is dat we niet genomineerd zijn voor 'best geschreven weblog' of 'beste post', maar dat is eigenlijk vooral jullie schuld: te weinig genomineerd. Jullie kunnen het goedmaken door snel op ons te stemmen!

(inloggen op de Bloggies-site lukt mij niet, vreemd genoeg. Ben ik de enige?)

Pingwins

Het is er veertig graden onder nul, en droger dan in de Sahara. De enige dieren die er leven zijn keizerspinguins, een diersoort die ontworpen is om te zwemmen, en niet om te lopen. Desondanks lopen de pinguins elk jaar zo'n honderd kilometer om te paren en eieren te leggen - iets dat elk geloof in een intelligente ontwerper voorgoed omver zou moeten kegelen.

Gisterenavond ging ik beroepshalve naar March of the Penguins. Na zo'n twee zinnen ben je de stem en de uitdrukkingen van Urbanus wel zat, en dan moet je nog anderhalf uur. Je zit in een krappe bioscoopstoel, en achter je zit een groep pubermeisjes die luidruchtig wegsmelt elke keer als er een baby-ping-win (Urbanus zegt pin-gwin) in beeld is: elke minuut. Als je halverwege moet pissen, heb je pech: dan mis je een stuk van de film. Als ik de film illegaal had gedownload, had ik geen enkele van deze nadelen gehad. En de stichting Brein maar klagen dat er zoveel piraterij plaatsvindt...

Mijn grootste ergernis is echter dat we in Nederland altijd een eeuwigheid moeten wachten voor films hier uitkomen. In de VS waren de pingwins de grote zomerhit. Elke keer als ik in welk ander buitenland ook ben, draaien daar films die in Nederland pas maanden later in de bioscoop komen. Als je wil voorkomen dat mensen massaal downloaden, begin dan met ze niet maandenlang in verleiding te brengen. Het script is al af voordat er met filmen wordt begonnen, dus met gelul dat het ondertitelen zoveel tijd kost hoeft niemand aan te komen.

Wat March of the Penguins betreft: koop de DVD, als je hem nog niet gezien hebt. De beelden zijn prachtig, en thuis kan je pissen wanneer je wilt, roken voor het beeldscherm, en vervelende pubers uit je kamer weren. En je kan het gezwam van Urbanus uitzetten!

Cartoons (II)

Laten we maar weer eens gaan praten over de vrijheid van meningsuiting.

Doordat rellende moslims overal ter wereld de werkgebouwen van overbetaalde vertegenwoordigers uit Europa aan het platbranden zijn (waarschijnlijk als soort van ludieke actie om meer toeristen te trekken) en hierbij menig persoon om het leven komt (ondanks de doordachte acties van deze moslims zijn dit meestal zelf moslims), voelt Europa zich machteloos (Parool, 7 februari).

Europa wil iets doen, maar weet niet precies wat. Aangezien onze 'tegenstander' boos geworden is over een tekening, en een tekening de reden is dat er mensen dood moeten, lijkt het de EU het beste als we gaan praten met mensen met knuppels en molotovcocktails. Het heeft weliswaar geen nut en dat weet de EU ook, maar er moet toch iets gebeuren, want dit soort dingen kunnen niet. Laten we daarom maar eens kijken dat dit soort dingen in de toekomst niet meer kunnen gebeuren en of we misschien tekeningetjes kunnen verbieden...

Ik wilde het eigenlijk niet over dit onderwerp hebben, want er gebeurt bijna niets onverwachts en in de opiniepagina's van de kranten staat ook precies wat je kon verwachten. We zijn Nederland en tonen toch lekker allemaal islamcartoons, maar we zijn te schijterig en tonen die ene dan net niet. Toch breng ik het onderwerp toch ter sprake. Onze lievingelingspremier aller tijden heeft namelijk voor de eerste keer iets echt goeds gedaan. Hij wil absoluut niet dat er een gedragscode verplicht wordt voor de media of dat de media dat zelf moeten doen. Eenmaal dan toch hulde voor de man: eindelijk doet hij iets normaals.

Goede zeden

We vroegen ons al af waar onze domeinnamen toch bleven...

"Geachte heer Braun,

Vandaag ontvingen wij uw aanvraag voor een tweetal domeinen met een Basic- hosting pakket. 1 van deze domeinen is het domein "kinderkutjes.nl".Deze domeinnaam zullen wij niet voor u registreren, omdat de domeinnaam instrijd is met de openbare orde en / of goede zeden.Graag verneem ik van u of u uw offerte zonder deze domeinnaam door wenst telaten gaan. In dat geval registreren wij het domein washetmaarwat.nl met een basic pakket voor u. Graag uw reactie.

Gillian Elliott
administratie@yourhosting.nl "


Okee, okee. Ik begrijp dat er licht negatieve connotatie aan het woord 'kinderkutjes' zit, maar is het woord an sich an een schending van de goede zeden? Beter dat het bij ons zit dan bij een pedosite, leek mij. En sinds wanneer trekken internetbedrijfjes zich wat aan van goede zeden?
Wat vinden jullie? Op zoek naar een andere provider die zich minder met ons bemoeit, of misschien toch maar de sprankelende sitenaam laten schieten?

Méééér!

Er zijn mensen die vinden dat je iemand die op de grond ligt, niet na moet trappen. Ik heb ze nooit begrepen.

Zo heb ik genoten van het kamerdebat waarbij Boris Dittrich werd uitgejoeld en weggelachen. Toen de volgende dag zijn droevige hondekop de opening van de Kutkrant was, heb ik nog even overwogen om die uit te knippen en op de WC te hangen. Een kleine genoegdoening voor alle misdragingen die D66 mede met mijn stem heeft begaan, maar als het toiletpapier ooit was opgegaan had ik er nog wat aan gehad. Toch even het stukje naast de foto gelezen, en wat blijkt: Boris gaat helemaal niet weg! Hij blijft gewoon in de Tweede Kamer, zij het niet als fractievoorzitter.

Wat is het toch met die democraten? Het is alsof de man op de grond kermend om meer smeekt, en zijn mond alvast open zet zodat je makkelijk zijn tanden los kan schoppen. "Meneer, als ik straks bewusteloos ben, wilt u dan ook nog even op mijn hoofd poepen?", mompelt hij, terwijl hij een stukje long ophoest. Geen schaamte, geen beroepseer, geen greintje benul van wat hun achterban van ze verwacht.

Want stel je toch eens voor dat je lid bent van die club, dan schaam je je toch dood? Moet je met die groene foldertjes de straat op voor de komende gemeenteraadsverkiezingen, dan vrees je toch voor je leven? Een journalist van het LD kwam er eentje tegen, en stelde die vraag. Suprise, suprise: het gemeenteraadslid dacht precies hetzelfde over zijn partij als iedereen die denkt dat er in theorie nog iets te doen moet zijn met D66, op de lange termijn: nù de koppen bij elkaar, uit het kabinet, alle Haagse stoethapsels met een enkeltje naar Uruzgan en proberen te redden wat er te redden valt. Het partijbestuur peinst er niet over: in mei gaan ze eens borrelen, met elkaar.

Wat moet ik nou toch met die democraten? Nog maar een keer schoppen? Ze maken zichzelf belachelijker dan ik ooit zou kunnen. Er is geen lol meer aan. Ik beloof plechtig dat ik niet meer over D66 ga schrijven. Nou ja, deze week dan.

Cartoons

Je zou het een luxeprobleem kunnen noemen: twee onderwerpen waar we, hoe graag we het ook zouden willen, niet omheen kunnen. Maar aangezien D66 nog genoeg aan bod zal komen, gaat het vandaag even over dat andere onderwerp.

In een reactie op de cartoons van de profeet Mohammed heeft de Arabisch Europese Liga (AEL) cartoons op zijn website gezet die grievend zijn voor joden. Om Europeanen een idee te geven hoe kwetsend een strip kan zijn, zo verklaarde AEL-voorman Abu Jah Jah. Want, zo meent Jah Jah, Europa is hypocriet (filmpje).

De vraag die iedereen op de lippen lag, behalve het zeldzame dropje dat naar de studio was gekomen om Jah Jah weerwoord te bieden, was natuurlijk: “En, meneer Jah Jah, staat het hoofdkantoor van de AEL al in de fik?” Europa zal best hypocriet zijn, maar de eerste niet-hypocriete regering moet nog uitgevonden worden. Het verschil tussen Denemarken en Syrië is niet dat het ene land huichelt en het andere niet.

Voor een land als Syrië is het natuurlijk hartstikke handig om een demonstratie te organiseren die gericht is tegen een buitenland. Mensen mogen er doorgaans niet hardop zeggen dat de binnenlandse gang van zaken ze niet bevalt, en zoiets leidt tot frustratie. En geen betere uitlaatklep voor frustraties dan een goeie ouwe vlagverbranding. Ter meerdere eer en glorie van Allah natuurlijk, want de gezellige verbroedering waar dat in het Midden-Oosten toe leidt kennen wij alleen van de EK-finale in ’88.

Maar ook een internationale semi-paria als Syrië zal toch niet hebben gewild dat ambassades in de fik werden gestoken. We zijn hier al een eeuw of wat niet tribaal genoeg meer om opgewonden te raken van een gast in jeballah die onze vlaggen verbrandt, maar zelfs in het mieterige Europa kunnen ze er niet echt om lachen als ambassades worden aangevallen. Wellicht dat de show van meneer al-Assad ietwat uit de hand is gelopen.

Hopelijk is de regering inderdaad de regie kwijt, en ontaarden de protesten tegen Denemarken in een echte oproer waarbij ook de Syrische machthebbers doelwit worden. Dan heeft deze onzin toch nog tot iets zinnigs geleid.

Weekendblog

We hebben weer mail van RTV Utrecht! De derde alweer - blijkbaar vlot het niet zo met het vinden van geschikte bloggers.

Beste Bloggers,

Wil jij reporter worden voor RTV Utrecht? Grijp dan nu je kans! Op onze nieuwe website www.unieuws.nl bepaal jij wat het belangrijkste nieuws is. We zijn aan jou e-mail-adres gekomen via de weblog-pagina van het U-Blad. Omdat wij ook graag het belangrijkste nieuws van studenten in Utrecht vernemen, roepen wij jullie op voor ons nieuwsblogger te worden. www.unieuws.nl gaat op 31 januari online. De site moet hét nieuws- en discussieplatform worden voor en door Utrechters. In elke gemeente van de provincie zijn we op zoek naar enthousiaste bloggers die verslag kunnen doen van het reilen in zeilen in hun woonplaats. Heb je interesse? Ga dan naar www.unieuws.nl en meld je aan! Groet namens de redactie van Unieuws.nl,
Walter.van.Amerongen@rtvutrecht.nl

Een mooie gelegenheid om weer een weekendblog te nomineren. En als RTVU ze van die pagina van het UBlad plukt, doen wij dat natuurlijk ook, want dan weten we dat ze dezelfde mail hebben gekregen. Voor wie de zaak heeft gemist: hier onze mening over het project.

Ons weekendblog van vandaag is een nieuwe aanwinst bij de UBlad-blogs: Jop. Hij blogt niet dagelijks, en de vormgeving met rode letters op een blauwe achtergrond is...apart, maar zijn schrijfstijl is heel aardig. Hop er even langs en vertel hem dat hij een loser is als hij naar RTVU overstapt!

Erofeest

Onze bezoekersaantallen blijven maar stijgen, mede dankzij de mensen die binnenkomen via Google. De top-10 van zoektermen van de afgelopen week suggereert dat niet iedereen daarvan zal blijven plakken. 'Kinderkutjes', 'Sex met honden', 'Dikke vrouwenbillen' en 'Geile Jongens' waren de meest gebruikte zoekwoorden. Zou je toch genoeg over kunnen vinden op Internet zonder per ongeluk bij ons langs te komen, lijkt mij.

Vandaag wil ik het, als eerbetoon aan al die teleurgestelde Googlaars, hebben over de sexfeesten in The Matrixx. Spreek uit: 'Meejtrèks', want hij ligt in Nijmegen. De Nijmeegse gemeenteraad, grotendeels bemand door Sjekkiesrokende Paupers, wil niet hebben dat er geneukt wordt op de Erotrixx feesten daar. Hun kinderen gaan er vast heen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit naar een sexfeest ben geweest. Het lijkt mij een treurige aangelegenheid met veel vieze veertigers en uitgewoonde wijven op de drugs. Daarnaast heb ik het op gewone feestjes al vaak moeilijk. Toch wat onwennig, al die vreemden, en dan komt er ook nog eens zo'n extra factor bij:

'Goh, wat doe jij zoal in het dagelijks leven?'
'Datatypiste? Goh, wat interessant.' (Geen wonder dat je naar dit soort feesten gaat met zo'n baan)
'Maarreh, nu ik je toch spreek...'

De Meejtrèx gaat security (met infrarood-brilletjes, naar ik aanneem) posten in de Darkroom, die erop moet toezien dat er niet gepenetreerd wordt morgenavond. Voor de Google-viespeuken: er zijn nog kaartjes!






Voor de inspiratie van deze column ben ik dank verschuldigd aan Thomas Blondeau, wiens debuutroman later dit jaar uitkomt. We zullen een exemplaar ervan verloten onder onze bezoekers, te zijner tijd.

Sévèke

U vraagt, wij draaien. De politie die onderzoek doet naar de moord op Louis Sévèke heeft de IP-adressen opgevraagd van iedereen die www.louisseveke.nl heeft bezocht.

Eerste gedachte: de rechercheurs zitten met de handen in het haar. Het is niet eens verdacht om de website te bezoeken, laat staan strafbaar, en in een rechtbank heb je er niks aan. Kortom, vijfentwintigduizend IP-adressen doorspitten doe je niet als je een mogelijke verdachte op het oog hebt.

De uitleg op de site zelf is nogal gratuit: we weten dat sommige mensen zich zorgen maken over privacy, en dat Louis Sévèke één van die mensen was, maar dit keer is het anders. De gegevens zijn namelijk afgestaan in het belang van het onderzoek.

Alsof het wel eens voorkomt dat de politie servergegevens in beslag komt nemen, en als men vraagt naar de reden van dat verzoek antwoordt met: “Nou, gewoon”. Als de politie IP-adressen wil hebben, is dat natuurlijk altijd in het belang van één of ander onderzoek. En als je weigert ze af te staan, belemmer je dat onderzoek. Privacy heeft, zoals alles, een prijs.

Maar even ter verduidelijking: mocht de arm der wet ooit de serverlogs van iknik.blogspot.com uitvlooien om de identiteit van de subversieve elementen op ons blog te achterhalen, dan zal hij mijn IP-adres vaak tegenkomen. Maar met een IP-adres weet je ongeveer dit. Mochten de rechercheurs willen weten bij welk persoon het IP hoort, dan zullen ze ook mijn provider een bezoekje moeten brengen.

De informatie in het serverlog van louisseveke.nl is dus niet al te privacygevoelig. Anders wordt het als de recherche ook nog eens alle providers langs gaat om de persoonsgegevens op te vragen die bij de vijfentwintigduizend IP-adressen horen. Dat zou betekenen dat elke bezoeker van de website een potentiële verdachte is, en dat gaat toch echt net iets te ver. Tot het zover is vormen spyware, virussen en lakse computergebruikers echter een groter gevaar voor de privacy van de websurfer dan justitie en de webmeesters van louisseveke.nl.

Kijkbuiskindertjes

Mensen kijken me altijd stomverbaasd aan als ze horen dat ik geen televisie heb. ‘Waar kijk je dan naar?’ vroeg mijn halfzusje (nu acht jaar oud) ooit. Zelf mensen die al jaren van mijn keuze weten, hebben nog wel eens moeite om te begrijpen dat ik dus ook echt televisieloos leef. Een redacteur die ik al jaren ken, vroeg mij ooit of ik een stukje wilde schrijven over CSI – ik heb moeten opzoeken wat dat was.

Maar je bent oprecht, serieus, beter af zonder televisie. Als je er eentje hebt, ga je er namelijk naar kijken. Geen gelul over ‘ik wil op de hoogte blijven’ – de inhoud van het journaal heb je allang gezien op nu.nl, en als er een keer wat belangrijks is bij de actualiteitenprogramma’s, sturen ze toch wel een persbericht de wereld in. Meestal sturen ze echter een camera aan achter iets dat ze in de krant hebben gelezen.

Qua entertainment is het al helemaal diep droevig gesteld met de kijkbuis. Loze shit tussen de reclamespotjes door, of programma’s waar je tien afleveringen van moet hebben gezien. Ik keek ooit bij vrienden een aflevering van Friends. Er kwam een personage op, en zowel de lachmachine als mijn vrienden begonnen te lachen. Blijkbaar hilarisch, voor de insiders.

Deze maand heb ik er een hele schoolklas vol lotgenoten bij: groep 6 van een basisschool uit Oegstgeest gaat een maand lang zonder televisie doen. Voor de wetenschap, weliswaar, maar toch. Kinderen kijken gemiddeld twee uur televisie per dag (!), en onderzoekers willen weten wat ze nu in godsnaam met hun tijd gaan doen. Ik kan het voorspellen: uitleggen aan stomverbaasde anderen waarom ze geen televisie kijken. Ik wil ze sterkte wensen en feliciteren!